درمان
درمان انتخابی برای استئونکروز به عوامل مختلفی بستگی دارد. گاهی اوقات کافی است که از قسمت آسیب دیده بدن برای مدتی صرفه جویی شود و از نظر وزنی سنگین نباشد ، یعنی کاملاً محافظه کارانه درمان شود. به لطف این دوره استراحت ، غالباً می توان به بهبودی خود به خودی دست یافت.
در موارد بدتر ، فقط یک مداخله جراحی می تواند کمک کند. باز هم ، چندین احتمال وجود دارد. در مورد نکروزهای کوچک ، حفاری استخوان (حفاری پریدی) ممکن است کافی باشد ، در غیر این صورت استخوان است پیوند (با یا بدون غضروف، بسته به بیماری) و استفاده از جایگزین های مفصلی (آندوپروتزهای کلی ، TEP) ممکن است انجام شود.
دوره ی استئونکروز در افراد مختلف متفاوت است. این عمدتاً به موارد زیر بستگی دارد: هرچه بافت استخوان مرده به مفصل نزدیکتر باشد و هرچه این ناحیه بزرگتر باشد ، روند بیماری به طور کلی جدی تر است. در اصل ، همه چیز ممکن است ، از بهبود خود به خود گرفته تا تخریب کامل استخوان.
- سن بیمار
- عوامل خطر انفرادی
- رها کردن شاتر
- میزان و محل انفارکتوس استخوان
