حرکت حرکتی
پس از جذب در روده کوچک مخاط، مواد مغذی به جریان خون منتقل می شوند. از طریق شبکه عروقی (مویرگ ها) در پرزهای داخلی روده کوچک، قندها ، اسیدهای آمینه (از پپتیدها) و اسیدهای چرب کوتاه تا زنجیره متوسط جذب بدن می شوند خون عروق و به کبد از طریق پورتال رگ. اسیدهای چرب با زنجیره بلند ، کلسترول اترها و فسفلیپیدها در مولکول های بزرگ چربی پروتئینی (چیلومایکرون ها) گنجانیده شده و از طریق رگ لنفاوی در پرزهای ناحیه انتقال می یابند. روده کوچک، در ابتدا گذشته کبد به جریان خون.
روده همچنین برای جذب آب مهم است. در مجموع در طی یک روز حدود 9 لیتر مایعات جذب می شود. حدود 1.5 لیتر از این مقدار از مایعی که می نوشید تأمین می شود و بقیه از مایعات (ترشحات) دستگاه گوارش تولید می شود.
این شامل بزاق، آب معده ، روده کوچک آب ، آب پانکراس و صفرا. پس از جذب در غشای مخاطی روده کوچک ، مواد مغذی به جریان خون منتقل می شوند. از طریق شبکه عروقی (مویرگها) در پرزهای روده کوچک ، قندها ، اسیدهای آمینه (از پپتیدها) و اسیدهای چرب کوتاه تا زنجیره متوسط جذب می شوند خون عروق و به منتقل شد کبد از طریق پورتال رگ.
اسیدهای چرب با زنجیره بلند ، کلسترول اترها و فسفلیپیدها در مولکول های بزرگ چربی پروتئینی (چیلومایکرون ها) گنجانیده می شوند و از طریق رگ لنفاوی در پرزهای روده کوچک منتقل می شوند و ابتدا از کبد به جریان خون منتقل می شوند. روده همچنین برای جذب آب مهم است. در مجموع در طی یک روز حدود 9 لیتر مایعات جذب می شود. حدود 1.5 لیتر از این مقدار از مایعی که می نوشید تأمین می شود و بقیه از مایعات (ترشحات) دستگاه گوارش تولید می شود. این شامل بزاق، آب معده ، آب روده کوچک ، آب پانکراس و صفرا.
درد روده کوچک
درد در روده کوچک تعریف آسان نیست بسیاری از تصاویر بالینی مختلف وجود دارد که می تواند باعث شود درد در روده کوچک طیف در اینجا از ساده است یبوست یا التهاب دستگاه گوارش تا التهاب مزمن شدیدتر ، زخم روده یا انفارکتوس مزانتریک.
بسیاری از این بیماری ها نیز باعث ایجاد نسبتاً غیر مشخصی می شوند درد در قسمت تحتانی شکم ، که از یک طرف به راحتی از یکدیگر قابل تشخیص نیست و از طرف دیگر نیز شبیه الگوی درد سایر اندام های بیمار مانند لوزالمعده, کیسه صفرا, صفاقی or روده بزرگ. درد در روده کوچک بسته به تصویر بالینی با "کیفیت درد" متفاوتی خود را نشان می دهد. این درد از درد قارچی (قوی ، موج مانند) در انسداد روده کوچک (ایلئوس) گرفته تا درد کسل کننده ، طولانی مدت و حاد ، چاقو درد در زخم یا التهاب حاد در اصل ، هر چه درد حاد و شدیدتر باشد ، بیماری جدی تر است.
همچنین باید در نظر گرفت که علاوه بر درد ، به اصطلاح تنش دفاعی ایجاد می شود ، که در این حالت به معنای سخت شدن بازتابنده و فقط تا حدی دلخواه دیواره شکم است که می تواند با لمس تحریک شود. درد در ناحیه روده کوچک همیشه باید در چارچوب شرایط از قبل شناخته شده دیده شود. به عنوان مثال ، درد در حاد التهاب روده کوچک بعد از دستگاه گوارش ویروس ها or مسمویت غذایی تا زمانی که بیش از چهار روز دوام نداشته باشد ، می تواند "طبیعی" باشد.
از طرف دیگر ، یک مزانتریک شریان انفارکتوس با کاهش بعدی خون به عنوان مثال ، تأمین بخشی از روده کوچک آسیب دیده ، خود را با درد کوتاه و شدید نشان می دهد ، سپس بهبود می یابد و تقریباً ناپدید می شود در حالی که بیماری نسبت تهدیدآمیز به خود می گیرد. بیماری التهابی روده باریک ورم روده نامیده می شود. با توجه به رابطه نزدیک موقعیت ، معده و روده بزرگ همچنین می تواند ملتهب شود ، سپس به این اشکال بیماری گفته می شود اسهال و استفراغ (معده) یا انتروکولیت (روده بزرگ).
ورم طبق معیارهای مختلف طبقه بندی می شود: 1. آیا انتریت عفونی است یا غیر عفونی است 2. التهاب حاد است یا مزمن؟ 3. چه چیزی باعث التهاب شده است؟ ورم روده عفونی می تواند ناشی از باکتری (به عنوان مثال
سالمونلا، شیگلا ، E. coli ، کلستریدیا) ، ویروس ها (به عنوان مثال Rotavirus ، Noro-Virus ، Adenovirus) یا انگلی (به عنوان مثال آمیب ، کرم ، قارچ). انتریت غیر عفونی اصطلاحی است که برای توصیف آن استفاده می شود التهاب روده کوچک که منشأ دارویی دارد (سیکلوسپورین ها ، سیتواستاتیک) ، توسط ایجاد می شود پرتو درمانی، نتیجه کاهش خون رسانی در بخش مربوطه است ، توسط سموم ایجاد می شود ، توسط آلرژی ایجاد می شود ، مانند آلرژی غذایی یا بعد از عمل ، یا ایدیوپاتیک است (بدون علت مشخص) ، مانند کولیت اولسراتیو or بیماری کرون.
انتریتیدها بیشتر از طریق خود را نشان می دهند اسهال، که اغلب با همراه است تهوع و استفراغ. سایر علائم غیر مشخص روده است گرفتگی عضلات, درد شکم و تب. در طی این بیماری ، افزایش دفع آب و کاهش جذب منجر به بروز علائم می شود کم آبی بدن و اختلالات الکترولیت تعادل مانند سرگیجه ، خستگی، بی حالی و گوساله گرفتگی عضلات.
درمان انتریت به عوامل آن بستگی دارد. اکثر بیماران انتریت روند بهبودی خود به خودی را با نشان می دهند اسهال در طی 3-7 روز فروکش می کند و تهوع و استفراغ در طی 1-3 روز فروکش می کند. در این موارد ، درمان علائم مدار است و با توجه به شدت بیماری ، همراه با دارو برای تهوع, اسهال و در صورت لزوم از خط خارج شود و از الکترولیت خارج شود.
در صورت التهابات مداوم ، مشاوره دقیق بیمار برای روشن کردن عوامل محرک ذکر شده مهم است. علاوه بر این ، پاتوژن از طریق نمونه مدفوع شناسایی می شود. سپس درمان با نتایج آزمایشات سازگار می شود. به عنوان مثال انتریت باکتریایی و انگلی با این بیماری درمان می شوند آنتی بیوتیک ها در صورت ادامه علائم.
