طبقه بندی
در صورت دررفتگی آرنج موجود ، پزشکان آسیب را طبقه بندی می کنند. این به جهتی که دررفتگی در آن وجود دارد بستگی دارد. این منجر به طبقه بندی های زیر می شود: خلفی (پشت) خلفی (اولنا و شعاع در کنار استخوان بازو) posteromedial (اولنا و شعاع متمرکز بر استخوان بازو) قدامی (جلو) واگرا (اولنا و شعاع هر دو طرف استخوان بازو).
- خلفی (پشت)
- خلفی (اولنا و شعاع کنار استخوان بازو)
- Posteromedial (اولنا و شعاع مرکز استخوان بازو)
- قدامی (سمت جلو)
- غواصی (اولنا و شعاع در هر دو طرف استخوان بازو)
OP
اگر دررفتگی آرنج بسیار پیچیده باشد ، بسیاری از ساختارها آسیب دیده یا جراحات باز وجود داشته باشد ، جراحی ضروری است. در صورت امکان ، این عمل با استفاده از یک روش کم تهاجمی یا باز انجام می شود. جراح عمل آوارگان را می آورد استخوان ها به موقعیت صحیح برگردید ، سازه های تخریب شده را برداشته یا بخیه زده و هتک حرمت بیشتر را به بهترین شکل ممکن ترمیم کنید.
در موارد شکستگی های پیچیده و بی ثباتی های عمده ، ممکن است استفاده از پلاک و ناخن های جراحی ضروری باشد که پس از چند ماه برداشته می شوند. در حین عمل می توان با استفاده از اشعه ایکس موقعیت صحیح مفصل را بررسی کرد. بعد از عمل ، بازو با a بی حرکت می شود گچ قالب. درمان فیزیوتراپی باید در همان روز عمل شروع شود تا تورم به حداقل برسد ، درد و محدودیت های حرکتی.
چه مدت لباس بازیگران پوشیده شده است؟
در صورت دررفتگی آرنج ، مفصل باید در صورت امکان در 6 ساعت اول پس از آسیب به حالت اولیه خود برگردد. بسته به میزان آسیب ، این عمل با جراحی یا محافظه کارانه انجام می شود. پس از آن مهم است که بی حرکت باشید مفصل آرنج اجازه می دهد تا جراحت بهبود یابد.
در بسیاری از موارد این کار با استفاده از a انجام می شود گچ قالب. این باید برای 1-2 هفته آینده استفاده شود. اگر به دلیل شدت آسیب ناپایداری اضافی در آرنج ایجاد شود ، ممکن است مدت زمان آن به 3-4 هفته افزایش یابد.
