در صدمات رباط ، تحرک در مفصل زانو در ابتدا توسط تنش عضلانی رفلکس محدود می شود ، اما بعداً ، بی ثباتی در مفصل زانو می تواند رخ دهد ، به ویژه در مورد پارگی رباط ها. رباط های پاره نشده درمان نشده خطر پس از آن را افزایش می دهد مفصل زانو ساییدگی و پارگی - آرتروز در مفصل زانو. پس از بهبودی آسیب ، تمرکز درمان بر تقویت عضلات اطراف و به ویژه بهبود است هماهنگی برای ایمن سازی مفصل به صورت عضلانی. پا باید محورها بررسی شود تا از اضافه بار دستگاه رباط جلوگیری شود.
5 تمرین ساده برای تقلید
1. تمرین - "بسیج در زنجیره بسته" 2. تمرین - "بسیج در زنجیره باز" 3. تمرین - "کشش همسترینگ "4. ورزش -" خم شدن زانو "5. ورزش -" لانگ "آسیب به رباط های داخلی و خارجی مفصل زانو شایع است آسیب های ورزشی. در اثر سقوط ، تاب خوردن یا حتی ضربه به زانو ، رباط های جانبی می توانند بیش از حد کشیده شوند یا حتی پاره شوند. رباط داخلی بیشتر از رباط خارجی تحت تأثیر قرار می گیرد.
صدمات رباط باعث می شود درد در ناحیه رباط آسیب دیده و تورم ، ممکن است مفصل قرمز شده و گرم شود. در مورد صدمات رباط داخلی یا خارجی ، زانو اغلب در ابتدا محافظت نمی شود و حرکت کمی انجام می شود و در مورد ضربه شدید و پارگی رباط ها حتی ممکن است برای مدت زمان مشخصی بی حرکت باشد. مرحله بعدی بازیابی تحرک مفصل زانو است.
مهم است که زانو به دامنه کامل حرکت خود منتقل شود ، به شرطی که توسط پزشک آزاد شده باشد (احتمالاً بعد از عمل محدود شده است). در مراحل اولیه ، تمرینات بسیج فقط باید در a انجام شود دردروش سازگار به منظور جلوگیری از اختلال در روند بهبود ساختارهای آسیب دیده و محافظت از آنها در برابر اضافه بار بیشتر. بعداً ، امکان کار در اطراف درد آستانه.
علاوه بر تمرینات منزوی برای تحرک زانو ، دوچرخه سواری به ویژه برای بسیج مناسب است ، زیرا در اینجا وزن بدن برداشته می شود. تمرینات متنوعی وجود دارد ، به عنوان مثال از تئوری حرکت عملکردی. تمایز بین تمرینات حرکتی در یک زنجیره باز ، که در آن زانو آزادانه بدون وزن بدن حرکت می کند ، و تمرینات در یک زنجیره بسته ، که بیشتر فیزیولوژیکی هستند ، اما همچنین بیشتر است ، تمیز داده می شود.
زنجیره بسته در تمرینات زنجیره بسته ، بیمار روی خود می ایستد پا و وزن بدنش را روی زانو می گذارد. این می تواند با یک سطح ناپایدار دشوارتر شود (تعادل بالشتک ، فرفره درمانی ، تشک ژیمناستیک ...). این تمرینات از نوک پا زدن تا کمی خم شدن زانو تا مقیاس ایستاده است.
محدودیتی برای تخیل وجود ندارد. زنجیره باز برای بسیج آسان در یک زنجیره باز ، تمرین با یک توپ ژیمناستیک ایده آل است. بیمار بالا یا روی صندلی نشسته و صندلی را قرار می دهد پا با پاشنه یا ساق پا روی توپ.
اکنون پاشنه به سمت باسن کشیده شده ، زانو بلند شده و خم می شود. هنگامی که دوباره پاشنه از بدن دور می شود ، کشش آموزش دیده است برای دستیابی به حداکثر کشش باید پشت زانو را فشار داد.
این تمرین را می توان 20 بار در 3 ست انجام داد. اگر توپ بدنسازی در اختیار ندارید ، می توانید از شی object قابل غلتک دیگری (مثلاً بطری یا سطل دراز کش) استفاده کنید. تمرینات بیشتری را می توان در مقاله تمرینات بسیج فیزیوتراپی مشاهده کرد.
کشش تمرینات برای آسیب دیدگی رباط های رباط داخلی یا خارجی نقش فزاینده ای در ایفا می کند عدم تعادل عضلانی که می تواند علت آسیب ها باشد. در صورت انحراف در محورهای پا ، یک برنامه کششی خاص نیز باید در نظر گرفته شود. معمولاً دستگاه رباط کپسولی جانبی (بیرونی) از دستگاه داخلی سفت تر است.
کشش گروه های عضلانی جانبی می تواند منجر به تسکین دستگاه رباط داخلی شود. آموزش با غلتک فاسیال برای این کار مناسب است. در برخی از ورزش ها اغلب کوتاه شدن عضلات خم شدن زانو وجود دارد ، این امر همچنین می تواند مکانیسم های آسیب دیدگی باشد و باید با کشش پشت عضله از آن جلوگیری شود. ران.
بازگشت از ران یک پایه خود را روی سطح برجسته قرار دهید. پای نگهدارنده نیز کشیده شده است. اکنون بالاتنه را به سمت جلو و به سمت پایی که روی آن ایستاده اید متمایل کنید.
سعی کنید پا را با دستان خود لمس کنید. تمرین دیگر در حالت ایستاده پهن انجام می شود. باسن خود را به عقب فشار دهید و سعی کنید زمین را با دستان خود لمس کنید. مفصل زانو بخشی از اندام تحتانی است.
در شرایطی که آسیب دیدگی رباط در مفصل زانوهمچنین باید اندام تحتانی بررسی شود تا علل اضافه بار مزمن دستگاه رباط مشخص شود. همچنین می تواند کشش مفصل ران را در برنامه تمرینی خود برای صدمات رباط های داخلی یا خارجی زانو مفید قرار دهد. تمرینات بیشتر را می توان در مقاله یافت تمرینات کششی.
در مورد صدمات رباط های داخلی یا خارجی ، تقویت عضلات زانو مرکز درمان است ، مهمتر این است که مفصل پایدار نمی شود و از تغییرات آرتروز جلوگیری می کند. به دلیل اتصال ناپایدار ، مفصل غضروف بار بیشتری دارد و تمایل به انحطاط دارد. مفصل می تواند از طریق تمرین تقویت هدفمند از طریق عضله ایمن شود.
از اهمیت ویژه ای برخوردار است چهار سر ران (اگزاتورهای زانو) و ماهیچه هایی که زانو را خم می کنند (عضلات ایسکایکروال). تمرینات جداگانه برای این کار مناسب هستند - کشش زانو از صندلی ، خم شدن زانو در موقعیت مستعد ، مثلاً با ترابند. تمرینات فیزیولوژیکی در زنجیره بسته مانند خم شدن زانو یا لانگ نیز در اینجا بسیار مثر است.
خم شدن زانو هنگام خم شدن زانو ، پاها به اندازه مفصل ران ، زانو است مفاصل بالاتر از مچ پا مفاصل در کل تمرین باسن خیلی عقب کشیده شده است تا کمر صاف باقی بماند ، وزن به سمت پاشنه ها منتقل شود. پایین پاها و زانوها صاف می مانند و به بیرون یا داخل نگاه نمی کنند.
از طریق قدرت ران عضلات را دوباره صاف می کنید لانج هنگام انجام لانج ، یک پا از وضعیت ایستاده به سمت جلو قرار می گیرد ، زانوی عقب به زمین پایین می آید ، قسمت بالایی بدن با لگن یک خط مستقیم ایجاد می کند. زانوی جلوی انگشتان پا به نظر نمی رسد و از داخل یا خارج منحرف نمی شود.
از این وضعیت می توان حرکات کوچک ضربان را انجام داد ، یا یکی به عقب به حالت ایستاده فشار آورد و طرفین را تغییر داد. هر دو تمرین را می توان حدود 15 بار در 3 ست انجام داد. برای تمرینات یک طرفه همیشه با سمت راست و چپ تمرین کنید.
برای افزایش نیازها می توان وزنه های بعدی را اضافه کرد. تمرینات باید به طور منظم و به صورت طولانی مدت انجام شود. برای آسیب دیدگی رباط در مفصل زانو, هماهنگی آموزش علاوه بر تقویت ضروری است.
رباط های ما مفاصل نه تنها تثبیت کننده هستند ، بلکه گیرنده هایی نیز دارند تا موقعیت مشترک را به ما گزارش دهند مغز. این تابع (حس عمقی) می تواند توسط جراحات محدود شود. مفصل احساس ناپایداری و ناامنی می کند ("تسلیم کردن").
عضله تقویت شده اکنون باید توسط هماهنگی تمرینات برای واکنش سریع و موثر به نیازهای مختلف به منظور تثبیت مناسب مفصل. پا در زنجیره بسته در حالی که بیمار سعی در پایدار نگه داشتن آن دارد در معرض مقاومت های مختلفی قرار خواهد گرفت. در خانه ، مقاومتهای متغیر که به طور معمول توسط درمانگر تنظیم می شود ، می تواند با باندهای درمانی جایگزین شود.
در ادامه تمرینات می توانند با سطوح مختلف بازده ، یا حواس پرتی - به عنوان مثال گرفتن توپ ، دشوارتر شوند. تمرینات پرش بیشترین سختی را دارند. آنها به درجه بالایی از هماهنگی نیاز دارند.
به عنوان مثال ، بالشتک زدن ضربه پرش بر روی ترامپولین به گونه ای که بیمار بلافاصله دوباره محکم و بدون حرکت برگشت کند ، یک تمرین بسیار طاقت فرسا است. آموزش هماهنگی باید بخش عمده ای از آموزش را تشکیل دهد و به ویژه برای بازگرداندن و تضمین دائمی عملکرد مفصل پس از آسیب دیدگی رباط مهم است. ماساژ تمرینات می توانند درمان آسیب های رباط را دور بزنند.
دهان و رباط ها کمتر به خوبی تأمین می شوند خون نسبت به ماهیچه ها و بنابراین با سرعت کمتری بهبود می یابند. ماساژهای ملایم - در مورد رباط ها همچنین اصطکاک عرضی - به طور خاص می توانند باعث پیشرفت شوند خون گردش خون و در نتیجه بهبودی را پشتیبانی می کند. به خصوص در مراحل اولیه پس از آسیب دیدگی رباط ، عضلات به طور انعکاسی متشنج می شوند.
ماساژهای ملایم می توانند اثر تسکین دهنده و تسکین دهنده درد داشته باشند. اگر تورم در مفصل و بافت اطراف آن وجود دارد ، ماساژ تکنیک های از زهکشی لنفاوی همچنین می تواند برای از بین بردن مایع بافت و پشتیبانی از بهبود استفاده شود. بعداً ، ماساژ می تواند برای شل شدن بافت لخته شده و در نتیجه افزایش تحرک مفید باشد. ماساژ واحدها را می توان به خوبی با کاربرد گرما ترکیب کرد. با این حال ، تمرکز روی تقویت فعال و تمرینات هماهنگی است. ماساژ فقط باید به عنوان یک مورد استفاده شود مکمل به برنامه تمرین و تمرین واقعی.
