تفاوت در دیسک فتق | علائم و علل تنگی کانال نخاعی

تفاوت در فتق دیسک

اگرچه دیسک فتق و کانال نخاعی تنگی علائم مشابهی دارد ، بیماری ها بسیار متفاوت است. با فتق دیسک ، دیسک تحت تأثیر قرار می گیرد. هنگامی که حلقه الیاف الاستیک از دیسک بین مهره ای متخلخل می شود و هسته ژلاتینی از داخل خارج می شود ، به این دیسک فتق گفته می شود.

این می تواند باعث ایجاد تنگی در کانال نخاعی. با این حال ، علت کانال نخاعی تنگی دیسک فتق نیست. با این حال ، هر دو بیماری می توانند وجود داشته باشند. که در تنگی کانال نخاعی، کانال نخاعی در حال اجرا از طریق مهره ها تحت تأثیر قرار می گیرد.

A دیسک لغزش معمولاً حاد رخ می دهد. این بدان معناست که فرد مبتلا ناگهان احساس تیراندازی می کند درد در ناحیه دیسک فتق ، در حالی که تنگی کانال نخاعی معمولاً موذیانه توسعه می یابد و فقط با گذشت زمان به مشکلاتی منجر می شود. در حالی که تنگی کانال نخاعی بیشتر یک بیماری در سنین پیری است (به استثنای تنگی مادرزادی کانال نخاعی است) ، دیسک فتق می تواند در اوایل بزرگسالی رخ دهد.

اگرچه هر دو بیماری بخصوص به طور مکرر در ستون فقرات کمر اتفاق می افتد ، اما تفاوت هایی نیز در آنجا وجود دارد. دیسک فتق شده اغلب بین مهره های 4 و 5 کمر یا مهره های 5 کمر و 1 خاجی رخ می دهد. در آنجا انحنای ستون فقرات فشار بیشتری به دیسک های بین مهره ای وارد می کند.

از طرف دیگر ، تنگی کانال نخاعی در قسمت 4 تا حدودی بالاتر رخ می دهد مهره کمر یا بین مهره های 4 و 5 کمر است. بر اساس مشخصات و تشخیص های معمول ، پزشکان می توانند به راحتی بین تنگی کانال نخاع و فتق دیسک تشخیص دهند. بنابراین همچنین ممکن است که هر دو بیماری به طور موازی رخ دهند ، اگرچه یک بیماری معمولاً عامل تعیین کننده است.

درمان / درمان

درمان تنگی نخاع به عوامل زیادی بستگی دارد. این موارد شامل ، به عنوان مثال ، میزان و محلی شدن تنگی ، سن بیمار و وضعیت کلی آن سلامت و همچنین بیماری های همزمان بیمار و محدودیت های ناشی از تنگی کانال نخاع. به طور معمول ، هدف انجام یک درمان محافظه کارانه است.

این به این معنی است که در ابتدا رنج بیمار با کمک کاهش می یابد درد و داروهای ضد التهاب. در موارد بسیار شدید درد، به اصطلاح نفوذ می تواند نتایج خوبی کسب کند. یک کاتتر درد نازک در نقطه درد قرار داده می شود ، جایی که می توان دارو را به طور مداوم در طی چند روز تجویز کرد.

درمان پریرادیکولار ، که در آن سرنگ های کنترل شده توسط کامپیوتر ماده بی حس کننده یا کورتیزون آماده سازی در نزدیکی کانال های عصبی آسیب دیده ، هدف مشابهی را دنبال می کند. یک جز component مهم در درمان محافظه کارانه ، فیزیوتراپی است. در اینجا ، بیماران می آموزند که چگونه از ایجاد حالت تسکین دهنده جلوگیری کنند و چگونه می توانند پشت را جمع کنند و عضلات شکمی به صورت هدفمند برای از بین بردن کانال نخاعی.

اگر درمان محافظه کارانه به موفقیت مطلوب منجر نشود یا سطح رنج بیمار بسیار زیاد باشد ، ممکن است جراحی برای تنگی کانال نخاع در نظر گرفته شود. در این حالت ، در روش های مختلف جراحی احتمالی ، کانال نخاع گسترده می شود. امکانات مختلفی از دارو درمانی برای تنگی کانال نخاع وجود دارد.

اساساً ، استفاده از داروهای انتخابی براساس طرح 3 مرحله ای جهان است سلامتی سازمان: مرحله 1 درد خفیف است ، استفاده می شود داروهای ضد درد و داروهای ضد التهابی مانند پاراستامول, ایبوپروفن or دیکلوفناک؛ مرحله 2 درد متوسطی است که پزشک قادر به تجویز مسکن خفیف تریاک است. این گروه شامل می شود ترامادول یا ترکیبی از تیلیدین و نالوکسون. مرحله 3 درد شدید را درمان می کند.

مسکن های افیونی انتخابی در اینجا مسکن های افیونی به شدت م effectiveثر هستند مورفین, فنتانیل or اکسید کادون. تزریق درمانی همچنین می تواند تسکین دهنده تنگی ستون فقرات باشد. در اینجا پزشک مخلوطی از لیدوکائین (a بی حسی موضعی) و کورتیزون (ضد التهاب) به کانال نخاع وارد می شود.

تزریق یا ترانسفرامینال (از طریق کانال خروج عصب ستون فقرات) یا بین لایه ای (بین دو بدن مهره مجاور) است.

• مرحله 1 درد خفیف است ، استفاده از مسکن و داروهای ضد التهابی مانند پاراستامول ، ایبوپروفن یا دیکلوفناک
• سطح 2 درد متوسط ​​را توصیف می کند ، جایی که پزشک ممکن است مسکن های خفیف تریاک تجویز کند. این گروه شامل می شود ترامادول یا ترکیبی از تیلیدین و نالوکسون.
• سطح 3 درد شدید را درمان می کند.

  مسکن های افیونی مانند مورفین, فنتانیل or اکسید کادون داروهای انتخابی هستند

در صورت تنگی کانال نخاع ، تمرینات مختلفی وجود دارد که برای خفیف و تحریک ستون فقرات با خم شدن استفاده می شود ، کشش یا پسوند بسته به محل تنگی ، تمرینات خاصی برای ستون فقرات گردن رحم ، قفسه سینه و کمر وجود دارد. ستون فقرات گردنی: ورزش خوبی برای تنگی کانال نخاعی در ستون فقرات گردنی پس گرفتن است.

در اینجا ، بیمار چانه را به عقب رانده ، گویی که سعی در ساختن دارد غبغب. این حرکت به طور خودکار ستون فقرات گردنی و گردن کشیده شده است. موقعیت به مدت 10 ثانیه نگه داشته می شود و سپس به آرامی آزاد می شود. مهم است که هیچ حرکت سریعی در ستون فقرات گردنی انجام نشود.

اگر مطمئن نیستید ، می توانید در ابتدا تمرین را جلوی آینه انجام دهید. ستون فقرات قفسه سینه: در این تمرین بیمار روی هر دو پا روی یک ایستاده است تعادل تخته یا کوسن (دانشجویان پیشرفته نیز می توانند تمرین را روی یک انجام دهند پا) پاها اکنون کمی خم شده و پشت صاف شده است (بدون پشت توخالی).

اکنون بازوها برای مدت طولانی به سمت بالا روی بدن کشیده می شوند ، 2 ثانیه در آنجا نگه داشته می شوند و سپس دوباره در کنار پهلو به آرامی پایین می آیند. 2 بار 15 بار تکرار. ستون فقرات کمر: برای این ورزش بیمار روی یک میز در حالت مستعد دراز می کشد ، به طوری که استخوان های لگن با لبه میز هم تراز شده و پاها از لبه به آرامی آویزان می شوند.

در صورت لزوم ، بیمار می تواند با دستان خود را روی میز نگه دارد. وزن پاها اکنون به کمر وارد می شود ، کشش آن ، بنابراین فشار از کانال نخاعی را از بین می برد. تمرینات بیشتر را می توان در مقالات یافت:

• ورزش هایی برای تنگی کانال نخاع
• تنگی کانال نخاعی - تمریناتی برای خانه
• کدام تمرینات برای تنگی کانال نخاع است

1. ستون فقرات گردنی: ورزش خوبی برای تنگی کانال نخاعی در ستون فقرات گردنی پس گرفتن است.

   در اینجا ، بیمار چانه را به عقب رانده ، گویی که سعی در ساختن دارد غبغب. این حرکت به طور خودکار ستون فقرات گردنی و گردن کشیده شده است. موقعیت به مدت 10 ثانیه نگه داشته می شود و سپس به آرامی آزاد می شود.

   مهم است که هیچ حرکت سریعی در ستون فقرات گردنی انجام نشود. اگر مطمئن نیستید ، می توانید در ابتدا تمرین را جلوی آینه انجام دهید.

2. ستون فقرات قفسه سینه: در این تمرین بیمار روی هر دو پا روی یک ایستاده است تعادل تخته یا کوسن (دانشجویان پیشرفته نیز می توانند تمرین را روی یک انجام دهند پا) پاها اکنون کمی خم شده و پشت صاف شده است (بدون پشت توخالی).

   اکنون بازوها برای مدت طولانی به سمت بالا روی بدن کشیده می شوند ، 2 ثانیه در آنجا نگه داشته می شوند و سپس دوباره در کنار پهلو به آرامی پایین می آیند. 2 بار 15 بار تکرار.

3. ستون فقرات کمر: برای این ورزش بیمار روی یک میز در حالت مستعد دراز می کشد ، به طوری که استخوان های لگن با لبه میز هم تراز شده و پاها از لبه به آرامی آویزان می شوند. در صورت لزوم ، بیمار می تواند با دستان خود را روی میز نگه دارد.

   وزن پاها اکنون به کمر وارد می شود ، کشش آن ، بنابراین فشار از کانال نخاعی را از بین می برد.

> این س whetherال که آیا تنگی کانال نخاع باید جراحی شود باید برای هر بیمار به صورت جداگانه تصمیم گرفته شود و نسبت سود و ریسک باید سنجیده شود. اساساً تلاش می شود از خطرات جراحی جلوگیری شود و یک درمان محافظه کارانه اتخاذ شود. بهرحال همیشه این امکان پذیر نیست.

اگر سطح رنج بیمار بسیار بالا باشد ، فلج یا سایر محدودیت های جدی وجود دارد ، باید جراحی انجام شود. از آنجا که روشهای مختلف جراحی برای تنگی کانال نخاع وجود دارد ، توصیه می شود از قبل اطلاعات دقیق و مشاوره را بدست آورید. علی رغم فن آوری مدرن ، بسیاری از پزشکان هنوز سفتی بدن مهره ها را توصیه می کنند ، که همیشه مفید نیست و بعداً می تواند به مشکلاتی منجر شود.

در حین عمل ، آسیب به مجاری عصبی و خون عروق می تواند به دلیل مجاورت قسمت جراحی رخ دهد. علاوه بر این ، خطرات معمول جراحی و بیهوشی را می توان اضافه کرد. عمل تنگی کانال نخاع در مورد تعریض مجدد کانال نخاعی باریک است.

بر خلاف لامینکتومی متداول که در آن اجسام مهره ای کل خارج می شود ، امروزه محتویات عمل بسیار ملایم تر است. از آنجا که جراحی تنگی کانال نخاع یک روش بسیار پیچیده است ، فقط توسط جراحان باتجربه در چند مکان در آلمان انجام می شود. در حین عمل ، ابتدا ناحیه مورد عمل در یک عمل جراحی باز در معرض دید قرار می گیرد یا با کمک یک روش کم تهاجمی به آن می رسد.

سپس جراح شروع به بریدن و بازکردن اجسام مهره ای می کند تا بتواند بهتر به کانال نخاع باریک برسد. برای برداشتن استخوان منقبض شده از روشهای جراحی میکروسکوپی استفاده می شود بافت همبند ساختارهای کانال نخاعی. اگر تنگی کانال نخاعی به دلیل رشد استخوان های بدن مهره های منفرد ایجاد شود ، می توان یک کاشت مهره ای را نیز جایگزین کرد بدن مهره.

از آنجا که هر بیمار متفاوت است و تنگی کانال نخاع می تواند از یک بیمار به بیمار دیگر بسیار متفاوت باشد ، جراح باید خود را به طور خاص برای هر عمل آماده کند تا از بهترین مراقبت از بیمار اطمینان حاصل کند. پس از عمل ، بیمار چند روز در بیمارستان برای نظارت بر. در آنجا درمان فیزیوتراپی بعد از عمل آغاز می شود. به دنبال آن اقدامات توانبخشی سرپایی یا بستری می شود. آیا به دنبال اطلاعاتی در مورد درمان پس از عمل جراحی تنگی کانال نخاع در ستون فقرات کمر هستید؟ سپس این مقاله را بخوانید: تنگی کانال نخاع ستون فقرات کمری - مراقبت های بعدی