تعریف
برای اینکه کودک متناسب با سن خود رشد کند و یاد بگیرد درست صحبت کند ، شنیدن دست نخورده بسیار مهم است. موقت از دست دادن شنوایی، به عنوان مثال به دلیل عفونت ، بسیار شایع است. با این حال ، از هر 2 کودک 3-1000 کودک با کم شنوایی نیاز به درمان متولد می شوند. از آنجا که اختلالات شنوایی درمان نشده تأثیرات جدی در رشد و زندگی بعدی کودک دارد ، باید در اسرع وقت آنها را تشخیص و درمان کرد.
علل
شایع ترین علل از دست دادن شنوایی در کودکان سرماخوردگی ، حاد است گوش میانی عفونت و بزرگ شدن لوزه حلق. گوش میانی نمی توان به درستی تهویه کرد زیرا tuba audiva ، لوله ای است که گوش میانی را به آن متصل می کند گلو، مسدود شده. مایعات جمع شده نمی توانند تخلیه شوند و صدا به درستی منتقل نمی شود.
دلایل دیگر می تواند مادرزادی باشد ، در حین تولد یا بعد از آن بدست آید. این می تواند به دائمی منجر شود از دست دادن شنوایی یا حتی ناشنوایی علل مادرزادی شامل نقایص ژنتیکی ، جهش های ژنتیکی و نقص است میتوکندری.
علاوه بر این ، اختلالات شنوایی همچنین می تواند در ترکیب با سایر اندام های بیمار نیز رخ دهد. به این حالت کاهش شنوایی سندرمی گفته می شود. در حین بارداری، عفونت ها ، اختلالات متابولیکی و سو abuse مصرف الکل یا مواد مخدر می تواند به گوش کودک آسیب برساند. در هنگام زایمان ، زایمان زودرس ، خونریزی مغزی ، زردی به دلیل خون ناسازگاری گروهی ، آسیب های ناشی از زایمان و کمبود اکسیژن می تواند منجر به آسیب شنوایی شود. دلایل دیگری که می تواند در طی آن رخ دهد کودکی هستند مننژیت، بیماری های عفونی مانند اوریون, سرخک, سرخچه یا درونی عفونت گوش.
از کجا بفهمم فرزند من درست شنیده است؟
به خصوص در مورد كودكان كوچك ، تشخیص اینكه كودك به درستی شنوایی دارد اغلب دشوار است. یک آزمایش عینی غربالگری نوزادان است که در آن همه کودکان باید در 2 تا 4 روز اول زندگی شرکت کنند. غربالگری شامل معاینه شایعترین اختلالات شنوایی مادرزادی است.
معاینه چند دقیقه طول می کشد و کاملاً بدون درد است. در طول معاینه ، صداها در گوش کودک خوابیده و واکنش گوش یا مغز اندازه گیری می شود اگر اولین آزمون مشهود باشد ، معاینات بعدی انجام می شود.
با این وجود ، ممکن است اختلالات شنوایی نادر یا دیرتر قابل تشخیص نباشد. برای تشخیص این موارد ، مهم است که کودک را از نزدیک مشاهده کنید. مهم است که مشاهده کنید کودک مرتباً بیمار است ، چگونه در برابر صداهای بلند و گفتار واکنش نشان می دهد و مثلاً رشد گفتار با سایر کودکان هم سن چگونه مقایسه می شود.
بعداً توجه به عملکرد مدرسه و توانایی برقراری ارتباط اجتماعی بسیار مهم است. وقتی کودک مدام در گوش دچار عفونت می شود ، قابل توجه است بینی و ناحیه گلو و حساس به گوش میانی عفونت ها علامت دیگر این است که کودک در مقابل محرک های صوتی واکنش ضعیف نشان می دهد یا اصلاً واکنش نشان نمی دهد ، به عنوان مثال وقتی صدای بلند وجود دارد ، نمی ترسد یا خود را بر نمی گرداند سر در جهتی که صدا از آن می آید.
تأخیر ، نادرست یا عدم وجود گفتار نیز نشانه ای از اختلال شنوایی است. اگر کودک پرخاشگر باشد ، در ایجاد ارتباطات اجتماعی یا مشکلاتی در مدرسه ، مانند نارساخوانی مشکل ، شنوایی باید آزمایش شود اگر اختلال شنوایی ناشی از بیماری سندرممی باشد ، سایر علائم در اندام های دیگر ظاهر می شود.
به عنوان مثال ، علائم چشم ، اختلالات رنگدانه ای و ناهنجاری های صورت (سندرم Waardenburg-Klein) ، کلیه بیماری (سندرم آلپورت) ، بیماری تیروئید (سندرم پندرد) یا قلب نقص (سندرم Jervell-Lange-Nielsen) همراه با مشکلات شنوایی ممکن است رخ دهد. علاوه بر کاهش شنوایی یا ناشنوایی ، رشد تاخیر یا حتی عدم وجود گفتار معمولاً اتفاق می افتد. این می تواند منجر به مشکلاتی در شکل گیری صداها یا حتی بی صدائی کامل شود. آ نارساخوانی همچنین می تواند ناشی از درک کمتری از زبان و دستور زبان باشد.
