گاز بیهوشی
گازهای بیهوشی هستند بیهوشی که از طریق دستگاه تنفسی و در توزیع می شوند خون از طریق ریه ها مواد را می توان به دو گروه مختلف تقسیم کرد. از یک طرف ، موادی که در دمای اتاق گاز دارند ، اکسید نیتروژن و زنون و از طرف دیگر اصطلاحاً فرار بیهوشی، که به صورت مایع هستند اما می توانند از طریق دستگاه تنفسی با استفاده از یک دستگاه گاز دهنده.
داروهای این گروه که معمولاً در آلمان استفاده می شود ، ایزوفلوران ، سووفلوران و دسفرلران است. اکسید نیتروژن یا به اصطلاح عام گاز خنده بیهوشی استنشاق شده ای است که دارای درداثر باورکننده در پزشکی ، استفاده از گاز خنده رو به زوال است
این اغلب در ترکیب با دیگر استفاده می شود بیهوشی. در دندانپزشکی ، به عنوان یک آرام بخش ، به عنوان مثال در بیماران مضطرب یا کودکان ، نقش مهمی را ایفا می کند. در صورت استفاده صحیح ، نیتروژن اکسید عوارض جانبی کمی دارد.
از طریق تزریق بیهوشی استفاده می شود
در بیشتر موارد ، از ترکیبی از گروههای مختلف مواد فعال برای بیهوشی استفاده می شود. با این وجود ، در شرایط خاص ، ممکن است فقط از داروهای تجویز شده برای تزریق داخل وریدی برای بیهوشی استفاده شود (بیهوشی کامل داخل وریدی = TIVA). دلایل این امر می تواند عدم تحمل گازهای بیهوشی یا واکنش بیش از حد شناخته شده به داروهای دیگر باشد. در گروه ماده بی حس کننده های تزریق داخل وریدی ، بین مواد فعال مختلفی که در اثر محدودیت هوشیاری تأثیرات متفاوتی بر بدن دارند ، تمایز قائل می شود.
قبل از بیهوشی با کمک این داروها القا می شود ، باید دسترسی داخل وریدی ایجاد شود. سپس مواد به داخل تزریق می شوند رگ با کمک پمپ های سرنگ مدرن. استفاده از این پمپ های سرنگ دقیق ترین تجویز مواد را امکان پذیر می کند ، که به دلیل اثرات قابل توجه در مورد مصرف بیش از حد ، مزیت قابل توجهی است.
به اصطلاح هیپنوتیزم (قرص خواب) مسئول از دست دادن هوشیاری هستند. داروهای مورد استفاده معمولاً هستند پروپوفول (مشتق فنل (دی ایزوپروپیل فنل ، در سوسپانسیون روغنی)) یا تیوپنتال (گروه باربیتورات ها). آنها مرحله خواب را در طی فراهم می کنند بیهوشی.
با این حال ، آنها به تنهایی برای کافی نیستند بیهوشی، زیرا آنها فقط عملکرد جزئی شل کنندگی عضلات دارند و هیچ اثر ضد درد ندارند. برای اثر ضد درد ، مواد بسیار موثری داده می شود که در گروه مواد قرار می گیرند مخدرها. مزیت ، جدا از اثر ضد درد آنها ، میرایی همزمان رویشی است واکنش و باعث حافظه شکاف (فراموشی) بعد از عمل
از آنجا که برخی از داروهای بیهوشی می توانند باعث کابوس های شدید شوند ، این امر باعث می شود حافظه شکاف عمدی و سودمند است. سرانجام، آرامبخش عضلانی بخشی از بی حس کننده های تزریق داخل وریدی هستند. این داروها از انتقال تکانه ها از مغز به عضله ، بنابراین باعث فلج برگشت پذیر می شود.
آرامبخش عضلانی برای هر عملی لازم نیست ، اما تسهیل می کند لوله گذاری. پروپوفول متعلق به گروه وریدی است مواد مخدر و داروی استانداردی است که برای القای بیهوشی استفاده می شود. همچنین مناسب است TIVA (بیهوشی کامل وریدی).
از طریق a وارد جریان خون می شود رگ و پس از 30-40 ثانیه برای مدت 5-8 دقیقه در آنجا اثر می گذارد. در طی یک عمل به طور مداوم تجویز می شود. پروپوفول منجر به از دست دادن هوشیاری در بدن می شود.
علاوه بر این ، این یک اثر "فراموشی" است ، به این معنی که پس از عمل دیگر وجود ندارد حافظه از دوره ای که دارو تجویز شده است. علاوه بر این ، تنفسی را ضعیف می کند واکنش in گلو، که برای بیهوشی مطلوب است ، منجر به افت در می شود خون فشار و خطر پس از عمل را کاهش می دهد استفراغ و تهوع. تزریق پروپوفول اغلب دردناک تلقی می شود ، اما بیدار شدن از خواب و احساس خوب بودن پس از بیهوشی غالباً خوشایند توصیف می شود.
تمام مقالات این مجموعه: