روده سیستم عصبی (ENS) در سراسر کشور اجرا می شود دستگاه گوارش و عمدتا مستقل از بقیه سیستم عصبی عمل می کند. به زبان عامیانه ، به آن شکم نیز گفته می شود مغز. اساساً ، وظیفه تنظیم همه اتفاقاتی را دارد که در طول فرآیند هضم رخ می دهد.
سیستم عصبی روده چیست؟
همانطور که از نامش پیداست ، روده سیستم عصبی مسئول کل است دستگاه گوارش. در انگلیسی به عنوان دوم ذکر شده است مغز یا مغز شکمی. همراه با سیستم عصبی دلسوز و پاراسمپاتیک ، سومین جز component آن است سیستم عصبی. به عنوان دوم مغز یا مغز شکمی ، ساختار مشابه مغز دارد و بر همان اصل کار می کند. مشخص شده است که تقریباً چهار تا پنج برابر بیشتر از سلولهای عصبی وجود دارد نخاع. در سیستم عصبی روده ، مدارهای پیچیده ای وجود دارد که اطمینان حاصل می کند فرآیندهای هضم دقیقاً با یکدیگر هماهنگ شده اند. با این کار ، تا حد زیادی مستقل عمل می کند. فرآیندهای لازم در دستگاه گوارش به طور مستقل تنظیم می شوند. با این حال ، ENS نیز تحت تأثیر سیستم های عصبی دلسوز و پاراسمپاتیک قرار دارد. البته ارتباطاتی نیز با مغز اصلی وجود دارد. بنابراین ، تصور می شود که تبادل اطلاعات بین سیستم عصبی روده و مغز اصلی بر تصمیمات شهودی تأثیر می گذارد (روده در اوردن از احساسات)
آناتومی و ساختار
سیستم عصبی روده نشان دهنده شبکه ای از نورون ها است که کل دستگاه گوارش از مری تا رکتوم. در این زمینه ، اجزای اصلی ENS از دو شبکه تشکیل شده است اعصاب درون دیواره روده واقع شده است. اینها از یک طرف شبکه میترنریک (شبکه Auerbach) و از طرف دیگر شبکه زیر مخاط (شبکه Meissner) هستند. شبکه میترریک نمایانگر مجموعه ای از سلولهای عصبی در لایه عضلانی حلقوی و طولی روده است. شبکه زیر مخاطی در روده ادغام شده است مخاط. علاوه بر این ، شبکه های کوچک دیگری نیز در زیر سروز ، عضلات حلقه و در وجود دارد مخاط خودش علاوه بر سلولهای عصبی ، سلولهای بینابینی Cajal (سلولهای Cajal) نیز وجود دارند. این سلول های عضلانی تخصصی هستند که می توانند عضله را تحریک کنند انقباضات به طور مستقل از سلول های عصبی و بنابراین نشان دهنده نوعی است راهنما سیستمی مشابه ضربان ساز قلب. اگرچه سیستم عصبی روده به طور خودکار کار می کند ، اما تحت تأثیر سیستم عصبی سمپاتیک و پاراسمپاتیک است. دستگاه عصبی سمپاتیک کاهش تحرک و ترشح در سیستم هضم را فراهم می کند. برعکس ، سیستم عصبی پاراسمپاتیک برای افزایش تحرک و ترشح ، ENS را تحت تأثیر قرار می دهد.
عملکرد و وظایف
عملکرد سیستم عصبی روده کنترل فرآیند هضم است. با این کار ، حرکت روده ، حمل و نقل یون مرتبط با آن را تنظیم می کند جذب و ترشح ، عملکردهای ایمونولوژیک دستگاه گوارش و دستگاه گوارش خون جریان. شبکه مینتریک مسئول تحرک روده است. این باعث کنترل چرخش روده می شود و در عین حال ترشح آن را نیز تضمین می کند آنزیم ها وارد لومن روده می شود. شبکه مینتریک همچنین توسط سلولهای Cajal پشتیبانی می شود ، که حرکات عضلانی را شروع می کنند. اگرچه سلولهای Cajal سلولهای عصبی نیستند ، اما در شبکه مینتریک گنجانده شده اند. شبکه زیر مخاطی حرکت ریز روده را کنترل می کند مخاط. در لایه نازک عضله صاف که بخشی از مخاط است قرار دارد. همراه با شبکه مینترک ، سیستم حنجره روده را تنظیم می کند. علاوه بر این ، به طور خودکار ترشح غدد مخاط را کنترل می کند. علاوه بر این ، در تنظیم فرآیندهای ایمنی نیز نقش دارد. سیستم عصبی روده مواد غذایی را برای ترکیب مواد مغذی تجزیه و تحلیل می کند ، آب محتوا و نمک و تصمیم گیری در مورد جذب و دفع بعلاوه ، عملکرد ناقلهای عصبی مهارکننده و فعال را تنظیم می کند. به این ترتیب عملکرد روده با شرایط خارجی سازگار می شود. مثلاً در حین غلظت در فعالیت های دیگر ، مهار پریستالیست روده وجود دارد. در شرایط دیگر ، تحرک روده دوباره تحریک می شود. در این فرآیند ، سیستم عصبی روده به طور مداوم با مغز اصلی در ارتباط است. با این حال ، 90 درصد اطلاعات از ENS به مغز و فقط 10 درصد از آنها در جهت معکوس جریان می یابد. این در مواردی رخ می دهد که سموم یا پاتوژن ها وارد روده شود. سپس ، به عنوان مثال ، با ارسال مواد پیام رسان ، مغز دستور مرکزی می دهد معیارهای که رهبری به عادی سازی فرآیندهای هضم.
بیماری
به عنوان یک قاعده ، سیستم عصبی روده می تواند به طور خودکار فرآیندهای هضم را تنظیم کند. با این حال ، به ویژه افراد حساس اغلب با اختلالات معده یا روده واکنش نشان می دهند فشار یا مشکلات روزمره در این موارد ، تنظیم نامنظم در ENS رخ می دهد. از این به عنوان تحریک پذیر یاد می شود معده or روده تحریک پذیر. علائم غیر اختصاصی است. تهوع, استفراغ, معده درد, درد شکم, نفخ, اسهال or یبوست ممکن است رخ دهد تنظیم دقیق بین فرآیندهای مهار کننده و فعال کننده هضم مختل می شود. علائم ناخوشایند است ، اما بیماری خطرناک نیست. فرآیندهای مشابه در سیستم عصبی روده و مرکزی اتفاق می افتد. عملکرد انتقال دهنده های عصبی یکسان است. انتقال محرک ها در سلول های عصبی نیز طبق همین اصل پیش می رود. بنابراین ، کاملاً ممکن است که در افراد حساس ، محرکهای اضافی منجر به افزایش جریان اطلاعات بین مغز اصلی و مغز شکمی شود. تحریک پذیر معده و روده تحریک پذیر با تغییر در شیوه زندگی ، روان درمانی می توان به خوبی درمان کرد معیارهای و دارو با این حال ، بیماری های مادرزادی دستگاه گوارش نیز وجود دارد که مبتنی بر عدم وجود بافت عصبی در کل بخش های روده است. نمونه ای از چنین شرط is بیماری هیرشپرونگ. در این بیماری ، گانگلیون سلولهای موجود در شبکه زیر مخاط یا شبکه بینتریک در کل بخشهای روده ای موجود نیست روده بزرگ. این امر منجر به افزایش تشکیل رشته های عصبی پاراسمپاتیک بالادستی می شود که ترشح می شوند استیل کولین. تحریک دائمی عضلات حلقه در نتیجه باعث انقباض دائمی قسمت روده می شود. نتیجه مزمن است انسداد روده.
