بیماری ریفلاکس معده به مری

دستگاه گوارش رفلکس بیماری (GERD) (مترادف: بیماری ریفلاکس معده و مری (GORD) ؛ بیماری ریفلاکس معده (GERD) ؛ ریفلاکس معده (مری) (ریفلاکس) ؛ ریفلاکس معده (مری). رفلکس ازوفاژیت؛ بیماری رفلاکس ؛ رفلکس ازوفاژیت؛ ازوفاژیت پپتیک ؛ ازوفاژیت - گوارشی ؛ ICD-10 K21.-: دستگاه گوارش رفلکس بیماری) به ریفلاکس مکرر (refluere لاتین = برای برگشت) آب معده اسیدی و سایر محتویات معده به مری (لوله غذا) اشاره دارد. دستگاه گوارش رفلکس بیماری یکی از شایعترین اختلالات گوارشی (تأثیرگذار بر دستگاه گوارش) است. بیماری ریفلاکس معده به این موارد طبقه بندی می شود:

  • بیماری ریفلاکس اولیه
  • بیماری رفلاکس ثانویه - با بیماری های زمینه ای.

بسته به یافته های آندوسکوپی و بافت شناسی ، دو تصویر بالینی (فنوتیپ) از بیماری ریفلاکس معده (GERD ، انگلیسی: بیماری ریفلاکس معده) مشخص می شود:

  • رفلاکس آندوسکوپی منفی (ریفلاکس غیر فرسایشی ، NERD ؛ انگلیسی: بیماری ریفلاکس غیر فرسایشی) ، یعنی ریفلاکس علامتی بدون شواهد آندوسکوپی و بافت شناسی ازوفاژیت ریفلاکس. بیماران مبتلا به NERD در موارد دیگر یافت می شوند:
    • کودکان: ریفلاکس معده (GERD) در آنها یک فرآیند فیزیولوژیکی شامل ریفلاکس (برگشت جریان) محتوای معده به مری است.
    • مری بیش از حد حساس ، به عنوان مثال ، هنگامی که سوزش معده درک می شود ، اگرچه وقایع رفلاکس عینی را نمی توان به میزان بیشتری تشخیص داد (حدود یک سوم بیماران)
    • علائم ریفلاکس عملکردی (حدود 2/3 بیماران).
  • رفلکس ازوفاژیت (بیماری ریفلاکس فرسایشی ، ERD ؛ انگلیسی: بیماری رفلاکس فرسایشی) ، یعنی شواهد آندوسکوپی و / یا بافت شناسی رفلکس ازوفاژیت/ بیماری رفلاکس فرسایشی در التهاب فرسایشی مخاط از مری دیستال (قسمت تحتانی مری).

زیرگروههای دیگر که متعلق به GERD هستند:

  • تظاهرات خارج از مری - این را در بخش "علائم - شکایات" در بخش "علائم همزمان" و "بیماری های متعاقب" مشاهده کنید.
  • عوارض GERD *
  • مری بارت *

* تحت عواقب را ببینید.

نسبت جنسیت: سندرم بارت (به زیر مراجعه کنید) - زن و مرد 2: 1 است.

اوج فرکانس: در 6 ماه اول زندگی و> 50 سال ؛ تا 50٪ از نوزادان چندین بار در روز و در سه ماه اول (در حداکثر: ماه چهارم زندگی (4٪)) پس از انقباض / ریفلاکس پالپ غذا از معده از طریق مری به دهان نشان می دهند ، تا 67 ماهگی کاهش می یابد زندگی (12٪)

شیوع (فراوانی بیماری) حدود 20-25٪ است - با افزایش تمایل (در کشورهای صنعتی غربی). دوره و پیش آگهی: تقریباً 60٪ از مبتلایان هیچ گونه ضایعه (آسیب دیدگی) قابل تشخیص از طریق آندوسکوپی ("با معاینه آینه") ندارند ، در حالی که ضایعات در 40٪ باقی مانده قابل تشخیص هستند. 10٪ از بیماران با علائم ریفلاکس دچار ریفلاکس می شوند ازوفاژیت. تا 10٪ بیماران مبتلا به ریفلاکس ازوفاژیت سندرم بارت (مری بارت) ایجاد شود. سندرم بارت یک پیش سرطانی در نظر گرفته می شود شرط (پیش ساز احتمالی برای سرطان) برای سرطان مری (سرطان مری) ، که تقریباً در 10٪ موارد به آدنوکارسینوم تبدیل می شود. ریفلاکس محتوای معده می تواند نه تنها به مری (لوله غذا) بلکه به ساختارهای فوق مری آسیب برساند ("بالای مری"). این ریفلاکس حنجره (LPR) یا "ریفلاکس خاموش" است که در آن علائم اصلی ریفلاکس معده ، از جمله سوزش معده و نارسایی مجدد (جریان برگشتی پالپ غذا از مری به داخل) دهان) ، وجود ندارد. ریفلاکس خاموش معمولاً در حالت ایستاده رخ می دهد. ریفلاکس حنجره بر غشاهای مخاطی در نازوفارنکس تأثیر می گذارد ، حنجره، نای و برونش ها. شکایات معمول پاک کردن گلو است ، خشونت، تحریک پذیر سرفه, سوزش در گلو و / یا زبان، و احتمالاً نیز آسم برونش (آسم رفلاکس) و رینوزینوزیت (التهاب همزمان آن مخاط بینی ("رینیت") و مخاط آن سینوسهای پارانازال ( "سینوزیت")). درمان بستگی به مرحله دارد. در مراحل اولیه (I و II) محافظه کار درمان با آنتاگونیست های گیرنده H2 (آنتی هیستامین ها مهار کردن اسید معده تولید) ، بازدارنده های پمپ پروتون (PPI ؛ مسدود كننده های اسید) و آنتی اسیدها (عوامل خنثی کردن اسید معده) توصیه می شود. بعلاوه ، فرد مبتلا باید از مصرف مواد تقویت کننده ریفلاکس خودداری کند الکل و استعمال دخانیات. از مرحله III ، معمولاً مداخله جراحی لازم است. در مرحله چهارم ، بوژیناژ (اتساع تنگی (تنگی) اندام توخالی ، در این مورد مری) نشان داده شده است.