بعد از ورزش | درد پاشنه

بعد از ورزش

برای ورزشکاران ، استرس شدید روی پا (به عنوان مثال چه زمانی) در حال اجرا، پریدن) می تواند باعث بیماری های مختلف پاشنه شود. بنابراین اتصال تاندون از تاندون آشیل می تواند کلسیفیه شود و باعث خار پاشنه فوقانی شود. به همین ترتیب ، تاندون آشیل می تواند ملتهب شده و در نتیجه منجر به شدید شود درد تحت استرس

التهاب حاد معمولاً همراه با قرمزی ، تورم و گرم شدن بیش از حد است. اگر اکنون ورزشکار این کار را آسان انجام ندهد ، التهاب می تواند به تاندون حمله کرده و منجر به پارگی جزئی شود یا به التهاب مزمن تبدیل شود. از طرف دیگر ، التهاب مزمن منجر به ایجاد می شود درد، به خصوص صبح هنگام برخاستن و بعد از چند قدم پیاده روی شدت آن کمتر می شود.

اگر تاندون دچار پارگی شده باشد ، این می تواند منجر به از دست دادن قدرت عضلانی شود. این مسئله بر روی عضله ساق پا (M. gastrocnemius) تأثیر می گذارد ، که برای ایستادن و راه رفتن روی انگشتان پا ضروری است. اگر تاندون آشیل کاملاً پاره شده است ، که معمولاً با صدای بلند مانند ضربه شلاق غیرقابل توصیف است ، عضله ساق پا معمولاً شل است و ایستادن روی انگشتان دیگر امکان پذیر نیست.

پارگی با شدت همراه است درد و تورم. پارگی جزئی یا کامل تاندون را می توان ابتدا با معاینه بالینی و لمس یک ناخن بررسی کرد. در غیر این صورت ، می توان تاندون را با استفاده از تجسم و ارزیابی کرد (کلسیفیکاسیون ، التهاب ، پارگی) سونوگرافی یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI). در صورت التهاب حاد ، ورزشکار باید آن را آسان کند و پا را تسکین دهد.

مسکن ها می تواند التهاب را تسکین داده و تورم را کاهش دهد. اینها را می توان به عنوان قرص مصرف کرد (اسپرین, ایبوپروفن) یا به صورت موضعی در نقطه درد اعمال می شود ، به عنوان مثال به عنوان دیکلوفناک پانسمان پماد (Voltarene). در بیشتر موارد ، خنک شدن پاشنه پا توصیه می شود.

همچنین توصیه می شود پاشنه کفش (بالشتک پاشنه) و تمرینات فیزیوتراپی. التهاب مزمن تاندون ها می تواند منجر به مشکلات طولانی مدت شود ، که کفی ها یا کفش های خاص را ضروری می کند. گاهی اوقات ، بافت تاندون ملتهب باید در یک عمل برداشته شود.

در این حالت می توان از بافت تاندون تاندون دیگری در بدن خود بیمار برای بازسازی تاندون آشیل (پیوند) استفاده کرد. به همین ترتیب ، در صورت پارگی تاندون ، بخیه جراحی اغلب باید انجام شود ، مگر اینکه لبه های تاندون خیلی نزدیک به هم قرار داشته باشند. به منظور بازیابی کامل عملکرد ، حداقل 6 هفته استراحت و فیزیوتراپی لازم است. کورتیزون از آنجا که کورتیزون به تاندون حمله می کند و بیشتر اشک مشاهده می شود ، باید از تزریق تاندون آشیل استفاده شود.