ایربسارتان

محصولات

ایربسارتان به صورت روکش دار به صورت تجاری در دسترس است قرص به عنوان یک تک آماده سازی (Aprovel ، عمومی) و به عنوان یک ترکیب ثابت با هیدروکلروتیازید (Co-Aprovel) از سال 1997 در بسیاری از کشورها مورد تأیید قرار گرفته است. ژنریک در اوت 2012 در بسیاری از کشورها وارد بازار شد. عمومی نسخه های ترکیبی با پیش چاپ هیدروکلروتیازید در سال های 2013 و 2014 به فروش رسید.

ساختار و خواص

ایربسارتان (سی₂₅H₂₈N₆O ، M_r = 428.5 گرم در مول) یک مهار کننده غیرپپتیدی است و یک داروی پیش دارو نیست لوزارتان یا candesartancilexetil. این یک ترکیب تترازول ، بی فنیل و دیازازپیرو است. به عنوان یک بلور سفید وجود دارد پودر که در واقع غیر قابل حل است آب.

اثرات

ایربزارتان (ATC C09CA04) با لغو انتخابی اثرات فیزیولوژیک آنژیوتانسین II در گیرنده AT1 ، دارای اثرات ضد فشار خون و محافظت مجدد است. آنژیوتانسین II یک هورمون پپتیدی است که به طور مستقیم در ایجاد آن نقش دارد فشار خون. این یک اثر انقباضی عروقی قوی است و باعث آزاد شدن آلدوسترون می شود که به نوبه خود باعث افزایش می شود آب و سدیم ماندگاری عوارض جانبی از ایربزارتان شامل پتاسیم احتباس ، که یک عامل خطر برای توسعه است هیپرکالمی.

موارد مصرف

برای درمان فشار خون (فشار خون اساسی) و برای درمان بیماری کلیوی در بیماران مبتلا به فشار خون بالا و نوع 2 دیابت ملیتوس (نفروپاتی دیابتی).

مقدار مصرف

طبق برچسب دارو. به دلیل نیمه عمر طولانی 11-15 ساعته ، اربسارتان می تواند یک بار در روز تجویز شود. معمول مقدار 150-300 میلی گرم است و میزان مصرف مستقل از وعده های غذایی است. ایربزارتان را می توان با تیازیدها ترکیب کرد (هیدروکلروتیازید), کلسیم مسدود کننده های کانال و مسدود کننده های بتا.

موارد منع مصرف

حساس بودن
بیماران مبتلا به آنژیوادم ارثی ، سابقه آنژیوادم ناشی از دارو
عملکرد کبد به شدت مختل شده است
بارداری، به خصوص در سه ماهه 2 و 3.
ترکیب با آلیسکیرن در بیماران مبتلا به دیابت عملکرد ملیتوس یا اختلال عملکرد کلیه.

برای اقدامات احتیاطی کامل ، به برچسب دارو مراجعه کنید.

تداخلات

ایربزارتان را حفظ می کند پتاسیم در بدن. خطر برای هیپرکالمی ممکن است با استفاده همزمان افزایش یابد داروهای ادرار آور پتاسیم، پتاسیم نمکو نمک دریایی، در میان دیگران (نگاه کنید به هیپرکالمی) اربسارتان در درجه اول توسط CYP2C9 متابولیزه می شود و در تترازول به گلوکورونید ایربسارتان متصل می شود. مربوط فعل و انفعالات در مطالعات تعامل مشاهده نشده است ، اما نمی توان به طور کامل از مطالعه خارج شد. به عنوان مثال ، هنگامی که با ترکیب می شود فلوکونازول، یک مهار کننده CYP2C9 ، افزایش قابل توجهی در دسترسی به زیستی مشاهده شد. با این حال ، این امر از نظر بالینی مرتبط تلقی نمی شد. ترکیب با لیتیوم و NSAID توصیه نمی شود.

عوارض جانبی

عوارض جانبی احتمالی شامل سردرد ، سرگیجه ، سبکی سر ، خستگی ، سوges هاضمه ، فشار خون پایین ، ضربان قلب سریع ، درد قفسه سینه ، سرفه و اختلال عملکرد جنسی است. در موارد نادر ، واکنش های بیش از حد حساسیت همراه با کهیر و آنژیوادم ، هایپرکالمی ، اختلالات کبدی و کلیوی گزارش شده است.

همچنین مشاهده کنید

سارتان ها، سیستم رنین-آنژیوتانسین ، هایپرکالمی ، هیدروکلروتیازید.