چه چیزی اندازه گیری می شود؟ | ارگومتری

چه چیزی اندازه گیری می شود؟

ارگومتری داده های زیر را ثبت می کند: علاوه بر این ، همودینامیک (خون عروق) ، پارامترهای ریوی (ریه ها) و متابولیکی (متابولیسم) تعیین می شوند. اندازه گیری اضافی گازهای تنفسی (اسپیروگرم سنجی) اجازه می دهد تا بینش در روند سوخت و ساز انرژی.

  • ضربان قلب
  • فشار خون
  • نوار قلب را انجام دهید
  • فرکانس تنفسی
  • حجم دقیقه تنفسی
  • غلظت اکسیژن
  • غلظت دی اکسید کربن
  • درک ذهنی از عملکرد
  • توان بدست آمده (بیشتر در وات یا کیلومتر در ساعت)

روش

قبل از هر ارگومتری ضبط ، بیمار باید معاینه شود و در مورد شکایات فعلی از او سال شود. توجه ویژه باید به قلب و ریه ها به منظور رد شرایط احتمالی قبلی که اجازه معاینه ارگومتریک را نمی دهد. علاوه بر این ، توصیه می شود در مورد داروهای بیمار (به عنوان مثال مسدود كننده های بتا) س askال کنید ، زیرا این موارد می توانند در نتیجه ارگومتری به دو روش مثبت و منفی.

تعیین قد ، جنس و سن نیز برای ارزیابی بعدی مهم است. قبل از شروع فشار سنجی تحت فشار ، باید نوار قلب را نوشت و خون فشار تحت شرایط استراحت اندازه گیری می شود. این یک مقدار اولیه برای مقایسه با مقادیر تازه تعیین شده می دهد.

شرایط معاینه نیز به همان اندازه مهم است. دمای اتاق بین 18 تا 22 درجه سانتیگراد مطلوب است. رطوبت نیز نباید خیلی زیاد باشد.

علاوه بر این ، باید اطمینان حاصل شود که پزشک و / یا پرسنلی که ارگومتری را انجام می دهند می توانند / می توانند در موارد اضطراری مداخله و عمل کنند. اکنون بیمار به تمام وسایل لازم برای مجهز شده است نظارت بر مقادیر فردی. اینها شامل نوار قلب 12 کاناله (از جمله قفسه سینه دیوار و بازو و پا منجر می شود) ، الف خون فشار فشار و در صورت تمایل ماسک تنفسی ، که برای ضبط استفاده می شود ریه عملکرد ، به اصطلاح اسپیروگرم سنجی (یعنی میزان تنفس ، میزان تنفس و ...) در طول معاینه ، اساساً دو روش مختلف برای انجام ارگومتری وجود دارد.

از یک طرف ، می توان یک بار مداوم را در یک سطح ثابت هدف قرار داد ، که در آن یک مقدار مشخص (در وات) برای یک زمان خاص تجویز می شود ، که پس از دستیابی به موفقیت آن خاتمه می یابد. از طرف دیگر ، با شروع یک بار مشخص ، می توان بار را در فواصل منظم تا رسیدن به حد خروجی مداوم بیمار ، به تدریج افزایش داد. این مربوط به خستگی بیمار است.

معمولاً یکی از 25 یا 50 وات شروع می شود و هر دو دقیقه 25 وات قدرت را افزایش می دهد. برای افراد بسیار ورزشکار آزمایشی نیز می توان هر سه دقیقه 50 وات نیرو را افزایش داد. در کل ، کل مدت ورزش نباید از 12 دقیقه بیشتر شود.

حداکثر حد نبض با استفاده از فرمول "220 - سن" محاسبه می شود و در طول تست استرس نباید از آن بیشتر شود. روش کارسنجی تردمیل کمی متفاوت است. در اینجا شما با یک مرحله استراحت سه دقیقه ای شروع می کنید و با افزایش سرعت و یا زاویه تمایل بیشتر بار را در هشت مرحله هر سه دقیقه افزایش می دهید.

قبل ، حین و بعد از ورزش باید تغییرات زیر را در بیمار مشاهده کرد: رنگ پوست از بیمار ، تولید عرق او ممکن است درد، تنگی نفس ، علائم خستگی و سایر ناهنجاری ها. علاوه بر این ، ضبط پارامترهایی مانند پالس (به طور مداوم) ، فشار خون و قرائت ECG در فواصل دقیقه. ارگومتری تنها زمانی می تواند تکمیل شود که همه مقادیر پس از یک مرحله بهبودی در نتیجه استرس به حالت عادی برگردند.