چهار میلیون نفر در آلمان از این رنج می برند افسردگی - و بسیاری از مبتلایان آن را نقصی می دانند که باید شرمنده آن باشند. ولی افسردگی هیچ یک نیست بیماری روانی و نه نشانه ضعف شخصی است. این می تواند هرکسی را تحت تأثیر قرار دهد. افسردگی بیماری با علل مشخص ، علائم و گزینه های درمانی است. بر احساسات ، افکار و رفتار تأثیر می گذارد. اما بدن نیز واکنش نشان می دهد - به عنوان مثال با شکایت از دستگاه گوارش ، بازگشت درد و سردرد، نوسانات وزن یا بیخوابی. کارشناسان پیش بینی می کنند که افسردگی در رتبه بندی مهمترین بیماریها همچنان پیشرفت خواهد کرد.
علل افسردگی
از نظر زیست شناختی ، افسردگی را می توان به عنوان یک اختلال متابولیک در مغز. مواد مسنجر ، که به عنوان انتقال دهنده های عصبی ارتباط بین میلیاردها سلول عصبی را کنترل می کنند ، از بین رفته اند تعادل و باعث تغییرات جسمی و روانی می شود. علل آن بسیار متنوع است. علم تأثیر متقابل عوامل ژنتیکی و روانشناختی را فرض می کند فشار. تجربیات شدید ، تقاضای مداوم بیش از حد ، دشوار است کودکی شرایط ، بلکه دارو و بیماری ها می توانند افسردگی را تحریک کنند. در این زمینه ، بسیاری از پزشکان و روانشناسان افسردگی را مکانیسم محافظتی تفسیر می کنند که وقتی فرد مبتلا اهداف واهی را دنبال می کند و از زندگی ناخودآگاه مداخله می کند سلامت و یکپارچگی در معرض خطر است.
علائم و نشانه ها
علائم ذهنی معمول افسردگی عبارتند از:
- شادی و درماندگی
- کمبود درایو
- بی قراری و پوچی درونی
- احساس گناه
- مشکلات غلظت
- احساس بی ارزشی ، که در موارد شدید با افکار خودکشی بیان می شود
بدن با انحرافات چشمگیر از حالت طبیعی به افسردگی پاسخ می دهد: با اشتهای بی نظیر یا کم اشتها ، با یک گفتار آهسته یا آشفته ، با افزایش یا کاهش نیاز به خواب. یک پایه خستگی همچنین سردرد، درد دل ، درد شکم، یا کمر درد ممکن است با افسردگی همراه باشد.
افسردگی: در اینجا نحوه تشخیص تشخیص داده می شود
هر روز "خاکستری" در زندگی یک فرد بلافاصله نتیجه یک اختلال جدی افسردگی نیست. غم و اندوه ، آشفتگی درونی یا احساس گناه می تواند واکنش هایی طبیعی ، سالم باشد و نیازی به نگرانی نیست. با این حال ، اگر علائم هر روز یا حداقل یک روز در مدت حداقل دو هفته رخ دهد و باعث کاهش عملکرد شود ، باید با پزشک مشورت شود. افسردگی علائم بسیاری دارد که تفسیر آن برای پزشک بعضاً دشوار است. این بسیار مهم است که بیماران صحبت آشکارا در مورد شکایات جسمی و عاطفی ، نگرانی ها و ترس ها. تشخیص "افسردگی" فقط در صورت بیماری های دیگر ، داروها یا داروهای می تواند به عنوان علت علائم رد شود. تکمیل شده معاینهی جسمی توسط یک پزشک عمومی یا متخصص داخلی ، و همچنین آزمایشات آزمایشگاهی ضروری است.
درمان افسردگی
برای بسیاری از افراد مبتلا - پس از یک دوره طولانی رنج در عدم اطمینان - تشخیص "افسردگی" یک تسکین است. با این حال ، برای برخی از افراد بسیار شدید است شوک، زیرا بیماریهای روانی از نظر اجتماعی کمتر پذیرفته شده و احتمال موفقیت در آنها وجود دارد درمان دست کم گرفته می شوند. امروز احتمال بهبودی زیاد است. با این حال ، بهبودی معمولاً مدتی طول می کشد. درمان اساساً بر اساس دو رویکرد درمانی مکمل انجام می شود: روان درمانی (صحبت درمان) و دارو درمانی. بیمار و پزشک معمولاً با هم تصمیم می گیرند که کدام روش درمانی برای هر بیمار بهتر است یا اینکه باید از آنها به صورت ترکیبی استفاده شود.
روان درمانی
روان درمانی یک فرایند از است یادگیری و بصیرت این تحقیق به بررسی علل و توسعه استراتژی هایی می پردازد که به بیمار کمک می کند تا بهتر با مشکلات زندگی کنار بیاید. صحبت درمان معمولاً سه تا شش ماه طول می کشد.
- شناختی رفتار درمانی (CBT) به بیماران کمک می کند تا الگوهای تفکر منفی و رفتارهای مخرب خود را تشخیص دهند و الگوهای تأیید کننده زندگی را متناسب با شخصیت و شرایط زندگی آنها جایگزین کنند.
- بین فردی روان درمانی (IPT) کار در روابط شخصی و اجتماعی آشفته را متمرکز می کند. فرد افسرده می آموزد برای کاهش تعارض و جلب حمایت خانواده و دوستان ، ارتباط موثرتری با دیگران برقرار کند.
- درمان روان پویایی به بیمار اجازه می دهد تا به درون خود نگاه کند. این درگیری های عاطفی یا حل نشده را کشف می کند کودکی مسائل به عنوان عامل افسردگی است.
دارو درمانی
گفتگوی درمانی اغلب برای کمک م effectivelyثر به افراد مبتلا به انواع خفیف تر افسردگی کافی است. برای بیماران مبتلا به افسردگی متوسط یا شدید ، دارو مکمل روان درمانی داروهای ضد افسردگی وظیفه دارند علائم بیماری را تحت کنترل درآورند ، بنابراین شرایط خوبی برای گفتاردرمانی موثر ایجاد می کنند. زیستی، داروهای ضد افسردگی عدم تعادل برخی انتقال دهنده های عصبی در را اصلاح کنید مغز. با این حال داروهای نباید با آن اشتباه گرفت آرامبخش، مسکرات ، آرام بخش یا اعتیاد آور است داروهای. داروهای ضد افسردگی به طور کلی هیچ تاثیری تحریک کننده بر روی افرادی که از افسردگی رنج نمی برند ، ندارد. مهم: اثر درمانی فقط پس از استفاده منظم در مدت زمان طولانی تر رخ می دهد. امروزه بیش از 20 داروی ضد افسردگی مختلف برای این دارو در دسترس است درمان افسردگی، همه آنها برای درمان در اصل نشان داده شده اند. با این حال ، گزینه های درمانی به طور قابل توجهی در سال های اخیر تکامل یافته اند. بجای داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCA) ، که عوارض جانبی آن استفاده از آن را در عمل بالینی محدود می کند ، SSRI های مدرن تر ، داروهای ضد افسردگی که فقط بر روی سیستم سروتونرژیک عمل می کنند ، اکنون به طور فزاینده ای مورد استفاده قرار می گیرند. یکی دیگر از گزینه های درمانی زمانی محقق شد که محققان موفق به تولید ماده ای انتخابی با عملکرد دوگانه در سیستم های سروتونرژیک و نورآدرنرژیک (sSNRI) شدند. بیماران و پزشکان تأیید کردند که دارو درمانی همراه با گفتاردرمانی به نتایج بهتری نسبت به یک شکل از درمان منجر می شود. موفقیت در هر درمانی تا حد زیادی به تمایل بیمار برای همکاری بستگی دارد. حمایت از بستگان و دوستان می تواند از اهمیت بالایی برخوردار باشد. اگر آنها شرایط دشوار فرد بیمار را بپذیرند ، و همچنین ابتکار عمل و مسئولیت شخصی بیمار را بدون پدر و مادر بودن تقویت کنند ، به طور قابل توجهی در بهبودی نقش دارند.
