تمرینات | اسپاستیسیته پس از سکته - درمانی

تمرینات

در درمان اسپاسم بعد از ضربه، مهم است که بیمار تمرینات خود را انجام دهد تا بتواند تمرینات ورزشی را انجام دهد اعصاب هدفمندترین ورودی ممکن. در ابتدا باید ابتدا اندام آسیب دیده فعال شود. برای انجام این کار ، آن را با بازوی سالم گسترش می دهیم ، به آرامی ضربه می زنیم یا فشار می دهیم.

بیماران غالباً به دلیل تعلق اندام خود به اندام مبتلا دچار مشکل می شوند ، از طریق این تمرینات باید درک را بهبود بخشید. پس از آن می توان تمرینات حرکتی سبک را شروع کرد. بستگی به شدت آن دارد اسپاسم، بازوی سالم می تواند به انجام حرکات کمک کند.

با این حال مهم است که بیمار دائماً متمرکز باشد و از نحوه انجام حرکات حتی الامکان با اندام آسیب دیده آگاه باشد. یک مجموعه جامع از تمرینات دیگر که می تواند کمک کند را می توان در این مقالات یافت:

  • به عنوان مثال ، بازوی آسیب دیده را می توان به سمت شانه مخالف هدایت کرد و سپس به صورت مورب در کنار بدن کشید. در حالت کشیده ، می تواند یک فعالیت پشتیبانی جزئی را در یک بالشتک یا در دست بازوی هدایت کننده انجام دهد.

    حرکات باید به آرامی و کوچک شروع شوند. حرکات نرم و فشار بر روی عضلات اغلب می تواند آن را تسکین دهد اسپاسم.

  • چرخش شانه با کنترل آهسته در ابتدا نیز می تواند مفید باشد.
  • در پاها نیز فرد به همین ترتیب پیش می رود ، بالابر ساده پا در صندلی از لگن و تا زمین ، می توانید در اینجا یک تمرین خوب باشید ، تا احساس کنید که پای خود را متعلق به خود احساس می کنید ، و تحرک ران را بهبود می بخشد. تغییر وزن بر روی پا و حمایت از دستها با فشار به فرد آسیب دیده ران ورودی عضلات را برای از بین بردن اسپاستیک فراهم می کند.
  • فیزیوتراپی برای اسپاستیک - تمرینات
  • تمرینات بسیج از فیزیوتراپی

اسپاستیک را آزاد کنید

علاوه بر دارو درمانی ، اقدامات موثری در فیزیوتراپی برای رفع اسپاستیسیته وجود دارد. با اعمال فشار بر عضلات و نور ماساژ سکته مغزی در شکم عضلانی متشنج ، تن می تواند در درجه اول کاهش یابد. پس از آن فرد با چنگ زدن به بسیج ملایم آغاز می شود. نزدیک به تنه شروع می کنید.

این بدان معناست که شانه ابتدا در حرکات بزرگ و ملایم متحرک می شود. اجزای چرخشی از انتشار اسپاستیک پشتیبانی می کنند. عضلات باید به تدریج جای خود را تسلیم کنند تا موارد زیر مفاصل قابل بسیج است.

حرکات به تدریج افزایش می یابد تا مفاصل قادر به حفظ دامنه حرکتی کامل خود هستند و می توانند به آرامی کشیده شوند. صبور بودن و هرگز مبارزه با مقاومت عضلانی با قدرت مهم است. مفاصل می توان از همه جهات بسیج کرد.

سپس می توان فعالیت حمایتی ایجاد کرد. این بدان معنی است که بیمار خود را با بازوی آسیب دیده (در صورت لزوم با کمک درمانگر یا بازوی سالم) روی پد پشتیبانی می کند. این محرک ها را برای عضلات فراهم می کند ، که باید اسپاستیک را نیز از بین ببرد.

برای پا، تغییر وزن در صندلی به ساق پا می تواند باعث فعالیت پشتیبانی شود. ایجاد یک فضای دلپذیر و آرام هنگام از بین بردن اسپاست مهم است. محرک های ناگهانی با صدای بلند و ترسناک می توانند باعث انعطاف پذیری مجدد اسپاستیسیته به صورت چشمک زن شوند. این مقاله همچنین ممکن است در این زمینه مورد توجه شما قرار گیرد: فیزیوتراپی برای اسپاستیک