معرفی
مسدود کننده های بتا برای انواع مختلف استفاده می شود قلب بیماریها و فشار خون بالا. علاوه بر تأثیر آنها در قلب و عروق، آنها همچنین می توانند سایر عملکردهای بدن یا اندام ها را تحت تأثیر قرار دهند. نسخه الف مسدودکننده بتا بنابراین باید توسط پزشکی انجام شود که دوز صحیح و مکانیسم عملکرد آماده سازی را می داند و بنابراین می تواند داروی مناسب را انتخاب کند.
حالت عمل
مکان های متصل زیادی در بدن وجود دارد که به برخی از مواد پیام رسان حساس هستند هورمون. اگر یک ماده پیام رسان در این ایستگاه لنگر بیاندازد ، واکنش فیزیولوژیکی به حرکت در می آید. علاوه بر گیرنده های آلفا ، گیرنده های به اصطلاح بتا نیز وجود دارد.
آنها در سیستمهای مختلف ارگانهای بدن ما قرار دارند. آنها عمدتا در قلب. اما این گیرنده ها را می توان در لوله های برونش ، رحم، در بافت چربی و در خون عروق.
دلیل فیزیولوژیکی این است که ماده پیام رسان در نظر گرفته شده برای این گیرنده ، آدرنالین است. این یک هورمون استرس است که ترشح می شود و باید هنگامی که بدن در شرایط استرس یا اضطراری قرار دارد عمل کند و باید عملکردی بهتر از حد معمول داشته باشد. افزایش در خون فشار و همچنین افزایش در تعداد ضربان قلب (افزایش ضربان نبض) اثر افزایش عملکرد دارد.
در شرایط اضطراری ، عضله نیاز بیشتری دارد خون در دقیقه به دلیل بار فیزیکی ، که فقط با افزایش اطمینان حاصل می شود فشار خون و تعداد ضربان قلب. علاوه بر افزایش جریان خون ، میزان اکسیژن مصرفی بدن نیز افزایش می یابد. به همین دلیل لازم است که ریه ها نیز بتوانند اکسیژن بیشتری در دقیقه جذب کنند.
برای اطمینان از این موضوع ، گیرنده های بتا نیز در لوله های برونش قرار دارند. وقتی آدرنالین روی این گیرنده ها لمس می شود ، برونش ها گشاد می شوند و ریه ها می توانند اکسیژن بیشتری دریافت کنند. علاوه بر عضله قلب و ریه ها ، گیرنده های نوع بتا نیز در خون قرار دارند عروق.
وقتی آدرنالین لامپ می زند ، لومن سیستم عروقی تغییر می کند ، که به نوبه خود یک اثر تقویت گردش خون دارد. از آنجا که گیرنده های بتا نیز در رحم، اتصال آدرنالین به این گیرنده ها مهار می شود انقباضات. این بدن را قادر می سازد بسته به ترشح مواد مختلف پیام رسان ، روند تولد را تسریع یا متوقف کند.
خروج مایع چشمی و در نتیجه فشار داخل چشم همچنین می تواند توسط آدرنالین و گیرنده های مربوطه در ناحیه چشم تنظیم شود. این گیرنده ها همچنین روی عضلات صاف عروقی قرار دارند. اگر آدرنالین به آنها متصل می شود ، به ویژه در ناحیه عضلات روده ، روند هضم کاهش می یابد.
پیش زمینه این امر این است که در شرایط استرس زا معمولاً نیازی به مصرف غذا نیست ، بنابراین هیچ فرآیند هضم لازم نیست. فرآیندهای متابولیسم طبیعی اکنون امکان مداخله دارویی را نیز فراهم می کند. قرارگیری گیرنده های بتا و اثر مربوط به آدرنالین برای مسدود کردن گیرنده ها با داروها برای رسیدن به یک عکس العمل مخالف استفاده می شود.
توسط به اصطلاح مسدود کننده های گیرنده بتا ، که گروه جداگانه ای از داروها را نشان می دهد ، فرد به این نتیجه می رسد که پس از جذب ، این داروها بر روی گیرنده های مربوطه در بدن قرار گرفته و آنها را مسدود می کند. آدرنالین ورودی دیگر نمی تواند متصل شود و بنابراین نمی تواند اثر فیزیولوژیکی داشته باشد. در قلب این بدان معنی است که تعداد ضربان قلب کاهش می یابد.
فشار خون نیز کاهش می یابد ، اگرچه آدرنالین در مقادیر کافی آزاد می شود. فشار چشم کاهش می یابد و از عضلات روده تا حدود کمی از کاهش روند هضم جلوگیری می شود. در حین بارداری، بتا مسدود کننده ها اطمینان حاصل می کنند که انقباضات تشدید شده و در لوله های برونش ، بتا بلاکرها از گشاد شدن ریه ها جلوگیری می کنند (نگاه کنید به: مسدود کننده های بتا در طی بارداری).
در نتیجه ، به بیماران مبتلا به آسم نباید مسدود کننده های بتا داده شود زیرا این امر می تواند باعث تنگی نفس شود. بلاکرها باید به آرامی تجویز شوند. در صورت دستیابی به اثر مطلوب ، دوز مصرفی باید در محدوده مناسب باقی بماند.
مهم است که نباید توقف ناگهانی انجام شود زیرا بدن گیرنده های خود را در زمان محاصره "حساس تر" کرده است. این بدان معناست که در صورت عدم انسداد ، قطع مصرف دارو منجر به اثر بسیار قوی تر آدرنالین خواهد شد. این منجر به تپش قلب می شود (تاکی کاردی) و یا فشار خون بالا و می تواند خطرناک باشد.
به دلیل تعداد زیاد گیرنده های بتا در سیستم های مختلف ارگان ها ، بزرگترین عیب مسدود کننده های بتا ، امکان تنظیم نسبتاً خشن است. بنابراین تقریباً می توان گفت كه الف مسدودکننده بتا همه گیرنده ها را مسدود می کند و همچنین منجر به اثرات مربوطه می شود ، حتی اگر ناخواسته باشد. امروزه ، مسدود کننده های انتخابی بتا نیز وجود دارد که عمدتا بر گیرنده های یک سیستم اندام تأثیر می گذارد ، اما هرگز نمی توان به طور کامل رد کرد که گیرنده های سایر اندام ها نیز تحت تأثیر قرار می گیرند.
شایعترین عوارض مسدودکننده های بتا خستگی ، خستگی ، افسردگی, سردرد و ناتوانی جنسی سرفه و تنگی نفس نیز ممکن است اتفاق بیفتد ، اما وقتی بیشتر اتفاق می افتد ریه بیماری تجویز می شود. قلب ما توسط اصطلاحاً خودمختار کنترل می شود سیستم عصبی.
قسمت فعال کننده وجود دارد ، اصطلاحاً دلسوز سیستم عصبی و قسمت میرایی ، سیستم عصبی پاراسمپاتیک. دلسوز سیستم عصبی از طریق استرس بر قلب اثر می گذارد هورمون آدرنالین و نورآدرنالین، که به عنوان مثال در هنگام فعالیت بدنی آزاد می شوند و بنابراین می توانند ضربان قلب ، قدرت و فشار خون. اما اگر بیماری قلبی وجود داشته باشد مانند نارسایی قلبی ، اختلالات ریتم یا فشار خون بالا، می تواند مفید باشد که این افزایش عملکرد قلب را کاهش دهد تا قلب بتواند خود را بهتر تأمین کند و از نظر اقتصادی کار کند.
اینجاست که بتا بلاکرها وارد می شوند ، با مسدود کردن محل های اتصال ، به اصطلاح گیرنده های آدرنال بتا ، از استرس هورمون و بنابراین از تأثیر آنها جلوگیری می کند. در نتیجه ، ضربان قلب کندتر می شود ، یعنی ضربان قلب پایین می آید. از یک طرف ، این اطمینان می دهد که اکنون قلب می تواند اکسیژن بهتری تهیه شود.
این تنها در صورتی اتفاق می افتد که قلب پس از دفع خون شل شده و دوباره پر شود. در این مدت اکسیژن از طریق عضله قلب به عضلات قلب می رسد عروق کرونر. وقتی ضربان قلب کند می شود ، این مرحله معروف به دیاستول، مدت زمان بیشتری طول می کشد و اکسیژن رسانی به قلب افزایش می یابد.
در بیمارانی که از آریتمی قلبی، ضربان قلب کندتر نیز می تواند به تقویت هدایت طبیعی قلب کمک کند. از طرف دیگر ، در حال حاضر قلب اکسیژن کمتری مصرف می کند زیرا عملکرد قلب کاهش یافته است. پزشکان می گویند قلب از نظر اقتصادی ، یعنی با کارایی بیشتر کار می کند.
این به ویژه برای بیماران مبتلا به نارسایی قلبی یا عودکننده مفید است درد قفسه سینه (آنژین سینه) سرانجام ، بلاکرها فشار خون را پایین می آورند. این نه تنها قلب را تسکین می دهد ، زیرا دیگر مجبور به پمپاژ در برابر افزایش مقاومت نیست ، بلکه بر روی کل بدن ما نیز تأثیر مثبت دارد ، زیرا افزایش فشار خون به عنوان یک عامل خطر در بسیاری از بیماری ها مانند آترواسکلروز.
عوارض جانبی مسدودکننده های بتا در روان سلامت مدتی بحث شده است وضعیت مطالعه با این موضوع متناقض است و به نظر می رسد متخصصان پزشکی اختلاف نظر دارند. گفته می شود بیمارانی که از مسدود کننده های بتا استفاده می کنند ، خطر ابتلا به آنها افزایش می یابد افسردگی.
این در مقایسه با مطالعاتی است که دو گروه از بیماران را تشکیل داده است ، جایی که فقط یک گروه بتا بلاکر را دریافت می کند در حالی که گروه دیگر یک قرص بدون ماده فعال (دارونما) دریافت می کنند. در اینجا نشان داده شد که تفاوت واضحی بین دو گروه آزمایش وجود ندارد و در این مورد حتی بیماران کمتری از آن رنج می برند افسردگی در گروه بتا بلاکر نسبت به گروه مقایسه. بر این اساس ، تأثیر مسدود کننده های بتا بر روان به طور قطعی روشن نشده است.
