انعقاد لیزر یک روش درمانی متداول در چشم پزشکی است. این ماده برای بیماریهای مختلف شبکیه استفاده می شود و می تواند به طور قابل اعتماد از پیشرفت آنها جلوگیری کند.
لخته شدن لیزر چیست؟
نمودار شماتیک برای لیزیک جراحی چشم. برای بزرگنمایی کلیک کنید. اصطلاح انعقاد لیزر توسط متخصصان پزشکی برای توصیف یک روش درمانی استفاده می شود که در چشم پزشکی برای درمان برخی بیماری های شبکیه استفاده می شود. برای درمان شبکیه بیمار یا تغییر یافته می توان از انواع مختلف لیزر استفاده کرد. در این روش ، کوچک است زخم به طور خاص در شبکیه ایجاد می شود ، که مانع می شود خون عروق از تشکیل و یا سوراخ از گسترش. از این طریق می توان بیماری های مختلف شبکیه را مهار کرد. شبکیه فقط در حدی آسیب می بیند که بیمار هیچ محدودیتی در بینایی مشاهده نمی کند. قبل از عمل ، شبکیه بصورت موضعی بیهوش می شود. انعقاد لیزر روشی است که از سال 1949 شناخته شده است ، اما از آن زمان به بعد قابل توجهی توسعه یافته است.
عملکرد ، اثر و اهداف
انعقاد لیزر در چشم پزشکی هر زمان که بیماری یا صدمه ای در شبکیه چشم وجود داشته باشد که به کمک پرتوهای لیزر قابل درمان یا مهار باشد ، اتفاق می افتد. یک منطقه بسیار معمول برای استفاده ، به عنوان مثال ، دیابت در چشم ، که در آن به اصطلاح ادم ماکولا توسعه می یابد این می تواند به طور قابل توجهی متورم شود و به طور قابل توجهی بینایی بیمار را مختل کند. با کمک انعقاد لیزر می توان از تورم ادم جلوگیری کرد ، به طوری که معمولاً می توان از کاهش بینایی جلوگیری کرد. عروقی انسداد در شبکیه چشم نیز می توان از این طریق درمان کرد. اگر بیماری هایی که فقط ذکر شد بدون درمان پیشرفت کنند ، می توانند رهبری به شکل گیری معیوب و / یا شکننده است خون عروق علاوه بر کاهش دید و حتی کوری. این می تواند منجر به خونریزی در داخل چشم شود. برای سن بالا غیر معمول نیست رهبری به اصطلاح دژنراسیون ماکولا، که باعث ایجاد سوراخ های کوچک در شبکیه چشم می شود. با کمک انعقاد لیزر ، می توان این موارد را مهر و موم کرد تا پیشرفت بعدی در صدمه رخ ندهد. در بدترین حالت ، دژنراسیون ماکولا به یک جدا شدن کامل از شبکیه ختم می شود. اگر شبکیه از قبل جدا شده باشد ، انعقاد لیزر دیگر نمی تواند انجام شود ، زیرا در این حالت درمان دیگر موفقیت آمیز نخواهد بود. در صورت کدر شدن چشم ، انعقاد لیزر نیز ممکن نیست ، به عنوان مثال به دلیل a آب مروارید. معاینه جامع بیمار قبل از معالجه فوراً لازم است تا مناسب بودن وی برای عمل مشخص شود. قبل از انجام عمل ، چشم با بی حس می شود بی حسی موضعی قطره سپس یک لنز تماسی به اصطلاح روی خود چشم قرار می گیرد. سرانجام ، درمان واقعی با پرتوهای لیزر انجام می شود. مناطقی از شبکیه که بلافاصله دچار زخم می شوند ، مانع از پیشرفت بیماری های فوق یا آسیب می شود.
خطرات و خطرات
در اصل ، انعقاد لیزر یک روش معمول است که معمولاً انجام می شود و فقط در کمترین موارد منجر به عوارض می شود. البته ، با این حال ، مانند هر روش درمانی روی چشم ، این یک خطر نظری خاص را به همراه دارد. به ندرت ، خونریزی بعد از عمل یا افزایش فشار چشم پس از انعقاد لیزر اتفاق می افتد. درد به عنوان یک نتیجه از درمان بسیار نادر است ، و همچنین آسیب های عمده یا عفونت ها. از آنجا که لیزر همیشه به سلولهایی که توانایی دیدن دارند آسیب می رساند ، در موارد خاص بینایی ممکن است خراب شود یا حتی کاملاً کور شود. از دست دادن کل چشم نیز از لحاظ نظری امکان پذیر است ، اما یکی از استثناهای مطلق است. تحت شرایط خاص ، ممکن است واکنش های آلرژیک در طول لخته شدن لیزر رخ دهد. به منظور کنار گذاشتن این امر تا آنجا که ممکن است ، بیماران باید تمام آلرژی ها و عدم تحمل های موجود را از قبل با پزشک معالج در میان بگذارند و در صورت بروز علائم بلافاصله وی را مطلع کنند. انعقاد لیزر که به صورت حرفه ای انجام می شود و زمانی اتفاق می افتد که بیماری / آسیب شبکیه بیش از حد پیشرفت نکرده باشد ، به طور کلی پیش آگهی بسیار مطلوبی دارد. در اکثر موارد می توان از پیشرفت علائم جلوگیری کرد. در بعضی موارد ، بهبود بینایی نیز وجود دارد. با این حال ، آسیب قبلی به شبکیه چشم با کمک انعقاد لیزر قابل اصلاح نیست ، اما همچنان باقی مانده است.
