آیا دل درد می تواند نشانه بارداری باشد؟

به دلیل تحریک شیمیایی مداوم معده اسید روی مری مخاط by سوزش معده، التهاب مری (رفلکس ازوفاژیت) می تواند با گذشت زمان توسعه یابد. التهاب شدید با زخم بهبود می یابد. تشکیل توپی شدید ، به نوبه خود می تواند منجر به باریک شدن مری (تنگی جای زخم) شود ، که حمل و نقل غذا به داخل را مختل می کند. معده.

در 10٪ موارد رفلکس ازوفاژیت، یک بته - مری (مترادف مری endobrachy = کوتاه شدن مری) ایجاد می شود. این امر منجر به تغییر در فرم و عملکرد بخشی از سلولهای مری به دلیل تحریک مزمن غشای مخاطی (متاپلازی) می شود. در مورد مری ، متاپلازی نشان دهنده تحول سنگفرشی طبیعی است اپیتلیوم از مری (لایه داخلی سلول ، لایه محافظ) به یک اپیتلیوم استوانه ای شکل.

این بافت تبدیل شده مقاومت کمتری دارد ، به طوری که یک زخم (زخم) مری در صورت پایدار نگه داشتن محرک می تواند به راحتی ایجاد شود. این مری زخم (زخم برت) ، که از چندین لایه سلولی عبور می کند ، می تواند تهدید کننده زندگی باشد خون ضرر - زیان. در بدترین حالت ، چنین برته ای زخم می تواند به یک تومور مری بدخیم (کارسینوم مری) تبدیل شود.

با این حال ، در اصل ، احتمال توخالی سلول وجود دارد ، یعنی متاپلازی با قطع تحریک مزمن غشای مخاطی برگشت پذیر است. عصب واگ (عصب واگوس) ، که در مجاورت مری واقع شده و کلیه اندامها (ریه ها ، قلبو غیره) تا دیافراگم از نظر همدردی (بخشی از گیاه رویشی) سیستم عصبی) ، همچنین می تواند در طی تحریک شود سوزش معده (رفلکس).

بنابراین برای برخی از بیماران غیر معمول نیست که سرفه مزمن را گزارش کنند یا آسم قبلی آنها بدتر شده باشد. دلیل این امر تحریک پذیری است عصب واگ باعث انقباض برونش ها می شود (انقباض برونش). با این حال ، سرفه مزمن و خشونت اغلب به علت بیماری نیز ایجاد می شوند تحریک گلو و تارهای صوتی

تصویری ترکیبی از هر دو علت می تواند وجود داشته باشد. تحریک از عصب واگ همچنین می تواند منجر به انقباض اسپاسمودیک عروق کرونر شود عروق (اسپاسم کرونر). قلب درد ایجاد شده توسط این بسیار شبیه به یک است سکته درد (آنژین pectoris) ، بنابراین تشخیص آن از a دشوار است قلب مرض.

در موارد بسیار نادر از سوزش معده، ریفلاکس از صفرا اسیدها یا ترشح لوزالمعده (لیچ) به مری می تواند رخ دهد. سوختگی های قلیایی پتانسیل آسیب بیشتری نسبت به سوختگی های اسیدی دارند زیرا به راحتی در بافت پخش می شوند. با خیانت ، علی رغم ناراحتی کمتر نسبت به سوختگی های اسیدی ، این می تواند منجر به آسیب بافتی بسیار بیشتر شود.

علاوه بر این ، سوزش معده می تواند منجر به باریک شدن مری شود زیرا غشای مخاطی مری توسط تحریک می شود معده اسید ، که می تواند منجر به التهاب مری شود. تشخیص مشکوک به سوزش سر دل را می توان به سرعت بر اساس مجموعه علائم توصیف شده در بالا انجام داد. در موارد نامشخص یا تعیین میزان آسیب ، تشخیص اضافی لازم است: سونوگرافی (سونوگرافی): این یک روش معاینه ساده و سریع انجام شده برای ارزیابی دوره های ریفلاکس فردی ، تخلیه معده و تشخیص فتق هیاتوس است.

سونوگرافی عاری از تابش است ، بنابراین هیچ عارضه جانبی انتظار نمی رود سونوگرافی معاینه را می توان به تعداد دلخواه تکرار کرد. اندازه گیری طولانی مدت pH مری: اندازه گیری برای تشخیص سوزش سر دل توسط الکترود ph برای اندازه گیری اسید انجام می شود ، که از طریق دستگاه مری در مری قرار می گیرد. بینی به مدت 24 ساعت هر 4-6 ثانیه الکترود مقدار pH را در بخشی از مری نزدیک معده اندازه گیری می کند.

یک دستگاه ضبط قابل حمل ، که پروفایل طولانی مدت ایجاد می کند ، تعداد وقایع رفلاکس و میزان قدرت اسید را ثبت می کند. اگر مقدار pH کمتر از 4 باشد ، به احتمال زیاد یک رویداد ریفلاکس وجود دارد. این روش معاینه در مورد میزان آسیب غشای مخاطی که قبلاً رخ داده است ، اطلاعاتی را ارائه نمی دهد.

اشعه ایکس Breischluck (مجرای فوقانی دستگاه گوارش): برای تشخیص عوارضی مانند جای زخم و انقباض (تنگی) ، X-Ray Breischluck به عنوان یک روش تصویربرداری غیرتهاجمی مناسب است. در صورت تنگی (انقباضات) ، باریک شدن مری مانند ساعت شنی می تواند در اشعه ایکس تصویر علاوه بر این ، اظهاراتی در مورد اختلالات حمل و نقل مری و در مورد تخلیه معده ممکن است.آندوسکوپی (Oesophago-gastro-duodenoscopy): "آندوسکوپی" (آندوسکوپی) مری ، معده و قسمتهای فوقانی روده کوچک روش انتخابی برای ارزیابی مستقیم و طبقه بندی آسیب غشای مخاطی در تشخیص صحیح دل درد است.

تصاویر از طریق دوربین لوله ای (آندوسکوپ) به یک مانیتور منتقل می شوند. در طول آندوسکوپی، نمونه های بافتی (بیوپسی) را می توان از مناطق مشکوک به مخاط. معاینه بافت در زیر میکروسکوپ (یافته های بافت شناسی) از یافته های (ماکروسکوپی) ثبت شده با چشم غیر مسلح معنی دار تر است.

فقط در معاینه بافت شناسی می توان شواهدی از تغییر شکل بافت (متاپلازی) یا تشخیص و نوع تومور را ارائه داد. علاوه بر این ، می توان یک درمان را انجام داد ، به عنوان مثال توقف خونریزی زخم های مخاطی.

نای (نای)
ریه راست (ریه)
دیافراگم (دیافراگم)
گلو
مری
ریه چپ
معده

طبقه بندی آسیب مخاط بر اساس درجه Savary و Miller: درجه آسیب محدود ، منفرد ، سطحی مخاط (فرسایش) درجه II: آسیب طولی ، متصل به مخاط (فرسایش های تلاقی طولی) درجه III: آسیب مخاط مدور (فرسایش های دایره ای) درجه IV: زخم ( زخم) ، تنگی (انقباض) ، براکیسوفاگ (نگاه کنید به) آزمایش کهربا: اگر ، علیرغم علائم پاتولوژیک ، یک یافته آندوسکوپی نامشخص تشخیص مشکوک بیماری ریفلاکس را تأیید نمی کند (10-15٪ از بیماران) ، آزمایش کهربا می تواند کمک کند برای تأیید تشخیص

این آزمایش اثر اسیدی را روی غشای مخاطی مری شبیه سازی می کند. از یک کاوشگر برای ریختن یک اسید خورنده به مری استفاده می شود مخاط از بیرون. اگر این باعث علائمی شود که با علائم بیماری زمینه ای ، یک بیماری ریفلاکس مطابقت دارد (رفلکس ازوفاژیت) بسیار محتمل است.

در این موارد ، حساسیت شیمیایی مری وجود دارد. مانومتری مری: در موارد نادر ، عملکرد عضله اسفنکتر تحتانی باید با اندازه گیری فشار کشش بررسی شود. در این حالت ابتدا یک لوله نازک (کاتتر) از طریق آن وارد می شود بینی وارد معده شده و سپس به آرامی به سمت عقب کشیده شد دهان، به موجب آن بیمار باید مرتبا مقداری آب ببلعد.

هنگامی که کاتتر به عقب کشیده می شود ، فشار داخلی مری به طور دائمی در انتهای کاتتر اندازه گیری می شود. یک گرافیک رایانه ای شرایط فشار را در طول مری نشان می دهد. اختلالات عملکرد مری از این طریق قابل تشخیص است. بنابراین یک بیماری ریفلاکس فقط به طور غیر مستقیم با تشخیص اختلال عملکرد مری تشخیص داده می شود.

تمام مقالات این مجموعه: