نشانه ها
آنافیلاکسی یک واکنش حساسیت جدی ، تهدید کننده زندگی و تعمیم یافته است. معمولاً به طور ناگهانی اتفاق می افتد و اندام های مختلف را تحت تأثیر قرار می دهد. این علائم در سایر علائم خود را نشان می دهد:
- علائم تنفسی: دشوار است تنفس، اسپاسم برونش ، صداهای تنفسی ، سرفه ، کمبود عرضه اکسیژن.
- شکایات قلبی عروقی: فشار خون پایین، ضربان قلب سریع ، درد قفسه سینه, شوک، فروپاشی ، بیهوشی.
- پوست و غشاهای مخاطی: تورم ، بثورات پوستی ، کهیر ، خارش ، ورم حنجره.
- شکایات گوارشی: استفراغ, اسهال, گرفتگی شکم, بیاختیاری.
- مرکزی سیستم عصبی: گرفتگی عضلات, سردرد، اضطراب
در 1-20٪ موارد ، یک دوره خطرناک به اصطلاح دو فازی مشاهده می شود. این به این معنی است که یک واکنش دوم در طی 1-72 بعد از بهبودی رخ می دهد. آنافیلاکسی به طور بالقوه تهدید کننده زندگی است و به ندرت می تواند نتیجه مهلکی داشته باشد.
علل
آنافیلاکسی می تواند آلرژیک و غیر آلرژیک باشد. زیربنای آن اغلب نوع 1 است واکنش های آلرژیک به دلیل حساسیت بیش از حد به یک ماده حساسیت زا. طی چند دقیقه تا چند ساعت اتفاق می افتد و منجر به آزاد شدن آن می شود هیستامین و واسطه های التهابی متعدد دیگر از سلولهای ماست که علائم را ایجاد می کنند. عوامل احتمالی شامل ، به عنوان مثال:
- غذاها: بادام زمینی ، ماهی ، آجیل، صدف ، شیر, تخم مرغ، سویا
- مواد مخدر: واکسن, پنی سیلین ها, آرامبخش عضلانی، NSAID ها ، آنتی بادی های مونوکلونال، مواد حاجب.
- نیش حشرات
- شیرابه
با این حال ، محرک های غیر آلرژیک نیز شناخته شده اند ، مانند سرد (زیر را ببینید کهیر سرد)، حرارت، تابش UV، مسلم - قطعی داروهای، الکل و اعمال جسمی. در آنافیلاکسی اصطلاحاً ایدیوپاتیک ، هیچ ماشه ای قابل شناسایی نیست.
تشخیص
تشخیص معمولاً در معالجه پزشکی در موارد حاد براساس علائم بالینی و سابقه بیمار انجام می شود. بسیاری از بیماری ها و شرایط دیگر ممکن است به عنوان تشخیص افتراقی احتمالی در نظر گرفته شود ، به عنوان مثال ، واکنش های وازوواگال ، گرگرفتگی ، مسمومیت و سایر بیماری های تنفسی یا قلبی عروقی.
پیشگیری
- برای پیشگیری ، توصیه می شود به طور جدی از عوامل شناخته شده اجتناب کنید. حتی کمترین مقادیر نیز می تواند برای یک بیماری شدید کافی باشد واکنش های آلرژیک.
- آموزش خوب مبتلایان.
- حمل کنید حساسیت گذرنامه یا گردنبند یا دستبند با دستورالعمل های مناسب.
درمان دارویی
آلرژن محرک باید در اسرع وقت برداشته شود. اپی نفرین:
- اپی نفرین درمان خط 1 است. بیماران با شناخته شده است حساسیت برای آنها یک سرنگ اپی نفرین از قبل پر شده تجویز می شود ، که آنها همیشه باید آن را با خود داشته و در موارد اضطراری برای خود تجویز کنند کمک های اولیه (EpiPen ، Jext). برای این برنامه هیچ منع مصرفی وجود ندارد و بهتر است بیش از حد زیاد از سرنگ استفاده کنید ، نه اینکه سرنگ آماده اپی نفرین را ببینید.
حساسیت کیت اضطراری: در بسیاری از کشورها نسخه دارویی رایج است کیت اضطراری آلرژی. این شامل یک ظرف با 2 است قرص یک گلوکوکورتیکوئید و 2 قرص آنتی هیستامین. بزرگسالان هر 4 را می گیرند قرص از کیت پس از شروع اولین علائم را ببینید کیت اضطراری آلرژی مراقبت های بیشتر تحت نظارت پزشکی است. آنافیلاکسی یک فوریت پزشکی است که همیشه تحت نظارت متخصصان پزشکی قرار دارد. داروهایی که ممکن است استفاده شوند شامل اپی نفرین ، بتا 2-همدردی, اکسیژن, تزریق، وازوپرسین ، گلوکاگون, آنتی هیستامین هاو گلوكوكورتيكوئيدها. ایمونوتراپی (حساسیت زدایی) همچنان تنها روش درمان دارویی علی است. آنتی ژن های تحریک کننده زیر جلدی تزریق می شوند پوست در مدت زمان طولانی تر هنوز برای همه آلرژی ها امکان پذیر نیست.
