استروسیتوم

A مغز توموری که از آستروسیت تشکیل شده باشد آستروسیتوما نامیده می شود. آستروسیت ها به اصطلاح سلولهای بافتی حامی سلولهای بنیادی هستند مغز، آنها سلولهای گلیال نیز نامیده می شوند. از این نام اصطلاح بعدی برای تومورهای این بافت در مغز و نخاع: گلیوماس

از این رو آستروسیتوماها در گروه تومور گلیوماها به حساب می آیند. بدخیمی چنین تومور مغزی از درجه WHO خوانده می شود ، که نشان دهنده میزان تفاوت سلولهای تومور با سلولهای سالم گلیایی سالم است. هرچه تفاوت واضح تر باشد ، تومور مغزی بدخیم تر است.

گزینه های درمانی و پیش آگهی نیز به طبقه بندی درجه WHO بستگی دارد. گلیوبلاستوما بدخیم ترین گلیوما (درجه چهار WHO) است و بدترین پیش آگهی را دارد. در مقابل ، آستروسیتومای پیلوسیتیک (درجه I WHO) با جراحی کاملاً قابل درمان است. در اینجا مشخص می شود که با افزایش درجه WHO پیش آگهی نیز بدتر می شود. بیماران مبتلا به آستروسیتومای درجه پایین اغلب می توانند برای چندین سال از بیماری زنده بمانند.

طبقه بندی گلیومها براساس درجه WHO

  • درجه I WHO - آستروسیتومای پیلوسیتیک
  • درجه II WHO - آستروسیتومای متفاوت یا الیگودندروگلیوما
  • درجه III WHO - آستروسیتومای آناپلاستیک یا الیگودندروگلیوما آناپلاستیک
  • درجه چهار WHO - گلیوبلاستوما درجه 4

علل

علل آستروسیتوما تا حد زیادی قابل توضیح نیست. تومور از بافت حمایت کننده ("گلیا") مغز ایجاد می شود و به ویژه در بیماری ارثی شایع است نوروفیبروماتوز نوع 1 به عنوان آستروسیتومای پیلوسیستیک. به همین ترتیب ، افزایش خطر آستروسیتوما در افراد با افزایش قرار گرفتن در معرض تابش مشاهده می شود ، به این معنی که می توان تابش را به عنوان علت در اینجا تعیین کرد. دلایل دقیق گلیوبلاستوما همچنین هنوز شناخته نشده اند و افزایش قرار گرفتن در معرض اشعه به عنوان خطری برای بیماری مشکوک است.

نشانه ها

غالباً ، مردان در سنین متوسط ​​تا پیشرفته از آستروسیتوما و همچنین از رنج می برند گلیوبلاستوما. در صورت گسترش و فشار تومور بر روی مجاری عصبی در مغز یا نخاع ، علائم عصبی نیز ممکن است رخ دهد:

  • تشنج (صرع)
  • علائم افزایش فشار داخل جمجمه (حالت تهوع ، استفراغ)
  • فلج
  • درد
  • اختلالات بی حسی / حساسیت
  • اختلالات بینایی
  • تغییر شخصیت

تشخیص

برای تشخیص آستروسیتوما یا گلیوبلاستوما ، روش های تصویربرداری مانند توموگرافی کامپیوتری (CT) و تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) از سر ضروری هستند

درمان

به منظور درمان آستروسیتوما ، در صورت امکان باید تومور به طور کامل برداشته شود. اگر این امکان وجود نداشته باشد ، سعی می شود حداقل اندازه تومور کاهش یابد. چندین گزینه درمانی وجود دارد که اغلب (باید) با هم ترکیب شوند: کدام روش در موارد خاص استفاده می شود به علائم ، درجه WHO تومور ، به طور کلی جسمی بستگی دارد. شرط و همچنین سن بیمار. - عمل جراحی)

  • درمان پرتودرمانی
  • شیمی درمانی

پیشگیری

تاکنون اقدامات عمومی شناخته شده ای برای جلوگیری از آستروسیتوما یا گلیوبلاستوما وجود ندارد. با این حال ، به طور کلی توصیه می شود از قرار گرفتن غیرضروری در معرض اشعه (به خصوص در کودکان) و تماس با آلاینده ها و مواد شیمیایی مشکوک به ایجاد سرطان. یک سبک زندگی سالم با تنوع کم چربی رژیم غذایی، ورزش منظم و پرهیز از سیگار و الکل به کاهش خطر ابتلا به این بیماری کمک می کند سرطان و بدن را تا حد ممکن سالم نگه می دارد.