آرتروگرافی

آرتروگرافی متعارف یک روش رادیوگرافی است که برای تجسم انواع مختلف استفاده می شود مفاصل یا فضاهای بین مفصلی و ساختارهای فردی آنها. در تصویر بومی (رادیوگرافی ساده) از یک مفصل ، ساختارهای مهم متعلق به بافت های نرم را نمی توان مشاهده کرد:

  • پوشش مفصلی غضروفی یا سطوح مفصلی.
  • منیسک (بین دیسک های مشترک)
  • سینوویا (مایع سینوویال)
  • Recessus (اتاق های مشترک)
  • غلاف تاندون
  • بورسا (کیسه بورسا)

از آرتروگرافی می توان برای تجسم همه این ساختارها با کمک عوامل حاجب استفاده کرد. به دلیل استفاده از ماده حاجب ، بیمار باید از خطرات و عوارض جانبی آن کاملاً مطلع شود و فرم رضایت نامه را امضا کند.

با این حال ، در حال حاضر آرتروگرافی متعارف با روشهای دیگر مانند موارد دیگر جایگزین شده است توموگرافی کامپیوتری (آرتروگرافی CT) و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (آرتروگرافی MRI). هر دوی این تکنیک ها تصویر را نشان می دهند مفاصل و ساختارهای ظریف بسیار دقیق تر.

موارد مصرف (مناطق کاربرد)

  • بیماری های التهابی مفصل - به عنوان مثال مزمن آرتروز.
  • بیماری های مفصل دژنراتیو - آرتروز (سایش مفصل).
  • بیماری های مفصلی آسیب زا
  • بیماری های تومور مفصلی
  • بدن مشترک مفصلی (استئوکندروز دیسکانس)
  • ناهنجاری های مفصلی - به عنوان مثال مادرزادی دیسپلازی مفصل ران (ناهنجاری مفصل ران).

روش

معاینه تحت شرایط کاملاً استریل انجام می شود. بعد از پوست ضد عفونی کننده ، فضای مشترک مفصل مورد بررسی سوراخ شده و از ماده حاجب استفاده می شود. به عنوان یک قاعده ، هر دو اشعه ایکس ماده حاجب به معنای روش ماده حاجب مثبت و هوا استفاده می شود. روش کنتراست منفی با هوا را پنومرتروگرافی نیز می نامند. به ترکیب هر دو عنصر ، روش کنتراست مضاعف گفته می شود و بهترین تجسم مفصل را امکان پذیر می کند. پس از استفاده از ماده حاجب ، که معمولاً تحت فلوروسکوپی انجام می شود ، تصاویر در دو صفحه گرفته می شوند و سپس ارزیابی می شوند.

در اصل ، همه مفاصل از نظر آرتروگرافی قابل بررسی است. با این حال ، امروزه نشانه ای برای اشعه ایکس معاینه به ندرت بوجود می آید در بیشتر موارد، توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) انجام می شود. با وجود همه اینها ، مفصل شانه آرتروگرافی در ترکیب با CT بعدی یک معاینه بسیار رایج است. از مفاصل زیر می توان به روش آرتروگرافی تصویربرداری کرد:

  • مفصل شانه - به عنوان مثال ، در موارد مفصل شانه نابجایی (شانه دررفته) ، در موارد نشانگان گیرافتادگی شانه (مترادف: سندرم تنگی زیر آکرومیال ؛ این سندرم عمدتا توسط ورزشکارانی رنج می برد که به دلیل نوع ورزشی که دارند شانه خود را بیش از حد زیاد می کنند. تاندون supraspinatus، در اثر اضافه بار ضخیم شده ، به طور فزاینده ای محکم شده و عملکرد مفصل شانه دچار اختلال می شود) یا مشکوک به پارگی روتاتور کاف (عضلاتی که مفصل شانه را احاطه می کنند).
  • مفصل آرنج
  • مفصل مچ دست
  • مفصل ران
  • مفصل زانو
  • مفصل مچ پا
  • مفاصل انگشت

معاینه نباید در حضور التهاب حاد ، کنتراست انجام شود حساسیت، یا عفونت ساختارهای اطراف.